De toekomst voorspellen is altijd gevaarlijk, maar er kan met zekerheid worden gesteld dat de wijze waarop de huidige en toekomstige leiding met de vele uitdagingen zal omspringen, sterk zal bepalen hoe Cuba er zal uitzien na Fidel en Raúl. In februari 2013 werd Raúl herverkozen als voorzitter van de staatsraad maar hij gaf meteen aan dat het zijn laatste ambtstermijn zou worden. De eerste vice-president is sindsdien Miguel Diaz-Canel, een vijftiger die de beginjaren van de revolutie niet meemaakte. De volgende generatie neemt de fakkel over.

Veel zal ook afhangen van de internationale context.  Latijns-Amerika werkt via de CELAC aan een verdergaande integratie, zonder de VS.  De groeiende Zuid-Zuidsamenwerking en de linkse tendens op het Latijns-Amerikaanse continent versterken de Cubaanse revolutie en bieden een tegengewicht aan de blokkade. Anderzijds vormt de kapitalistische crisis voor de Cubanen het zoveelste bewijs dat ze met hun socialistische revolutie goed zitten. Wie meer wil weten over de toekomst van Cuba na de Castro’s kan deze interessante paper lezen.