Zowel de Democratische kandidate Kamala Harris als de kandidaat voor de Republikeinse partij Donald Trump gaven tijdens de campagne al aan dat ze hun politiek tegenover Cuba niet gingen aanpassen. In tegenstelling tot de vorige campagne waar Trump fel uithaalde naar de” socialistische dictators in Latijns-Amerika” Was hij deze campagne opvallend stil rond Cuba. Maar Trump in het Witte huis betekend sowieso slecht nieuws voor de Cubaanse bevolking:
Trump had vlak voor zijn presidentschap afliep de moeite genomen om de duimschroeven tegen Cuba goed aan te draaien door een grote verscherping van de blokkade. Dit deed hij door het land opnieuw op de lijst van staatssponsers van het terrorisme te plaatsen. Hij gebruikte zijn eerste ambtstermijn om het beleid van Obama, dat meer openingen liet voor Cuba, volledig terug te draaien en het eiland opnieuw onder verscherpte blokkade te zetten. Maar liefst 243 maatregelen werden op zijn initiatief opnieuw ingevoerd tegen Cuba. De cruiseschepen vermeden opnieuw de haven van Havana en het werd zelfs verboden voor inwoners van de Verenigde staten om zonder geldige reden naar Cuba te reizen. Daarnaast werden rechtstreekse vluchten van de VS naar Cuba geschrapt en alles werd in het werk gesteld dat zelfs Cubanen in het buitenland geen geld meer konden opsturen naar hun familie in Cuba. De zogenaamde Remisas vormen nochtans een belangrijke levensader voor de Cubaanse maatschappij en economie. Dit was trouwens één van de enige maatregelen die de Biden-administratie terug wist te draaien.
Marco Rubio de architect van deze harde Cubapolitiek zal waarschijnlijk opnieuw op het voorplan treden. Hij zal er alles aan doen om het leven van de gewone Cubanen verder te verzieken en onmogelijk te maken. Rubio zijn ultieme doel is nog steeds om tot een regimeverandering te komen in de Cuba. De verwachting is dus dat de zware blokkade maatregelen en de extrateritorialiteit van de blokkade gewoon in voege zal blijven en hier en daar zelfs nog verscherpt worden.
Was Harris dan de beter optie?
Kamala Harris was geen alternatief wat de blokkade tegen Cuba betreft, Zowel de democratische als de republikeinse partijen houden de blokkade in stand, omdat het belangrijkste doel: Het verslaan van een soeverein socialistisch project dat niet buigt naar de wensen van Washington te dwarsbomen.
Maar voor de Cubanen die proberen het eiland te verlaten en nieuw leven te starten in de VS zouden wel eens harde tijden kunnen aanbreken. Trump heeft gezworen om migratie vanuit Latijns-Amerika harder aan te pakken. Ook de migranten uit Cuba die momenteel een speciale status genieten, dreigen om deze te verliezen na de machtsovername door Trump en zijn aanhangers. Toch kon Trump in Florida op de steun van vele tienduizenden Cubaanse ballingen rekenen.
Mexico in de vuurlinie.
Trump heeft meermaals gedreigd met een militaire inval in Mexico. Zo wil hij de Mexicaanse kartels gaan bestrijden in Mexico zelf. Dergelijke ideeën zijn een zware schending van het internationaal recht en de soevereiniteit van Mexico.
Met de verkiezing van Trump is de wereldbevolking op onbekend terrein terechtgekomen. De onvoorwaardelijke steun van de VS aan de genocide in Gaza en de oorlog tegen Libanon zal hoogstwaarschijnlijk worden verdergezet. Figuren zoals Milei de huidige president van Argentinië trekt zich op aan de verkiezing van Trump die hij beschouwt als een voorbeeld voor zijn meedogenloze neoliberale politiek project.
Zware tijden voor de Cubasolidariteit in de Belly of the beast.
Cubanismo is solidair met solidariteitsactivisten in de VS. Activisten in de VS zullen onder vuur komen via nieuwe restricties en wetgeving om protest en andere meningen in de kiem te smoren. Recent werden activisten uit de VS op luchthavens in Miami en andere staten opgepakt nadat ze terug kwamen van een solidariteitsreis uit Cuba. Dit soort repressie is voor ons onaanvaardbaar en wij zullen blijvend solidair zijn met de Cuba- solidariteit in de VS.