Teresa was begin maart de gaste van Cubanismo-Gent als spreekster op Belmundo: een maand rond Noord-Zuid dit jaar in het teken van LGTB-rechten. Ook zij ondervindt de blokkade aan den lijve: In mijn situatie, als LGBTI-activiste, merken we dat de blokkade het ons alsmaar moeilijker maakt; als we activiteiten organiseren, kunnen buitenlandse organisaties ons moeilijker helpen door bijvoorbeeld ontbrekend materiaal te betalen of door ons te ondersteunen bij belangrijke gebeurtenissen.
In mijn persoonlijk leven vertaalt de blokkade zich in meer moeilijkheden om me met de bus van hier naar daar te verplaatsen. Moeilijkheden om voedsel te kopen of materiaal dat ik voor mijn werk nodig heb. De blokkade veroorzaakt een constante onzekerheid. Misschien is morgen niet meer mogelijk wat we vandaag kunnen doen, ook al is het niet noodzakelijk.. Het gevolg is, als ik iets nodig hebben en ik vind niet wat ik zoek, dat ik met een ander product naar huis ga, ook al heb ik dat vandaag niet nodig. Maar morgen heb ik het misschien wel nodig en dan heb ik het toch al. Dat soort situaties geven me een constante stress en dat geldt zo voor alle Cubanen.
Maar de blokkade werkt nog op aan andere manier. De blokkade heeft echt de bedoeling om ons het leven moeilijk te maken. Maar daarnaast zijn er ook Cubanen die het spel tegen de overheid spelen en daarvoor langs verschillende kanalen geld ontvangen. Dat betekent dat er vandaag een aantal Cubanen zijn die over alle middelen beschikken om het sociaal project van ons land tegen te werken. En wij die het sociaal project steunen, hebben die mogelijkheden niet. De blokkade is daarom niet alleen onrechtvaardig, maar ze belet ons en alle Cubanen om een gemakkelijk leven te leiden en de zaken te doen die we willen doen.
Concreet wat de voeding betreft, er zijn momenten dat er in de winkels een tekort aan bepaalde levensmiddelen is: bijvoorbeeld kip, een bron van proteïnen voor alle Cubanen, of melk of producten voor persoonlijke hygiëne. Belangrijker nog zijn de medicamenten. Ik heb vele keren een probleem gehad met de geneesmiddelen die ik maandelijks voorgeschreven krijg. De reden is het tekort aan basisproducten om het medicament te produceren. Dat is allemaal het gevolg van de blokkade. Dat heeft een rechtstreeks gevolg voor de gezondheid van de Cubanen. Kortom, als je op straat komt, zie je soms heel lange rijen staan van mensen die aan de noodzakelijke voeding voor de dag, voor de week willen geraken voor hun kinderen, hun ouders. En dat is een groot probleem.
Stuur je solidariteitsboodschap en geef ‘Zuurstof voor Cuba’. Dat is de naam van onze nieuwe campagne. Nu het corona-virus het eiland heeft bereikt, is de naam meer dan symbolisch. Op 11 april liet het Cubaans Ministerie van Gezondheid weten dat twee vaste leveranciers van beademingstoestellen hun contracten met Cuba hebben opgezegd. De reden: zij werden opgekocht door het VS-bedrijf Vyaire Medical Inc en vallen nu onder de blokkadewetten. President Trump toont zijn cynische kant en negeert de internationale oproepen om in deze corona-crisis de blokkade op te heffen of te versoepelen.
Deze pandemie zet Cuba nog meer onder druk. Met de verstrengde maatregelen legt de VS-regering een wurggreep op de economie van het land. Voornamelijk de dreigende boetes voor olietankers hebben de toevoer van petroleum aan Cuba met de helft verminderd. Als gevolg draaien bedrijven op halve kracht en ontstaan er transportproblemen. Op de markten en in de winkels ontstaat schaarste.
In deze campagne laten we de Cubanen aan het woord. Zij vertellen ons hoe de blokkade hen treft, persoonlijk en op het werk. Geef hen je steun, en schrijf je solidariteitsboodschap op de website stop de blokkade. Wij bezorgen hen je boodschap.