Goede avond,Ik mag jullie het 500e lid van Initiatief Cuba Socialista aankondigen. Wie heeft vandaag geen kennis gemaakt met ons ledenwerversploegje? De kaap van onze eerste 500 leden is dus genomen. Het is een succes waarop we allemaal fier mogen zijn. Maar het is ook een noodzaak: voor sterke solidariteit heb je een stevige organisatie nodig.
Che zei het al in 1962 in een toespraak tot Cubaanse jongeren: “Zonder organisatie verliezen de ideeën hun efficiëntie” (einde citaat). En die organisatie vertaalt zich in kleine, maar belangrijke successen. België was het eerste Europees land waar de Minister van Buitenlandse Zaken zich uitsprak voor de vrijlating van de Vijf. Die uitspraak van Karel De Gucht was voor een belangrijk deel het gevolg van onze volgehouden acties en druk. Ook wat betreft weerklank in de media lopen we voorop in Europa. Op 12 september doorbraken we met onze symbolische actie aan het justitiepaleis te Brussel de mediastilte over de Vijf. Dankzij de schitterende inzet van enkele acteurs en politici haalden we 4 tv-stations, 4 radio’s en zowat alle kranten. Een echte doorbraak. Dit toont aan hoe belangrijk het is om solidariteit te organiseren en het is meteen een oproep voor meer van dat. Als je het nog niet bent, wordt lid. Maak je vrienden, familie en kennissen lid. Neem deel aan onze activiteiten of nog beter, werk mee met een plaatselijke CDR. De Cubaanse bevolking verdient het!
Ook op een dag als vandaag mogen we trots zijn. Meer dan 150 vrijwilligers, u hoort het goed, 150 vrijwilligers hebben zich vandaag ingezet om van deze 16e editie van Che Presente een geslaagd geheel te maken. Een warm applaus voor jullie allen. Voor de habitués was het ongetwijfeld een beetje wennen vandaag. Na jaren op de VUB verhuisden we dit jaar naar deze nieuwe locatie. We danken de mensen van de Erasmushogeschool voor hun vriendelijke medewerking, heel speciaal wil ik Sandra Blommaert bedanken. Zij deed vanmorgen vroeg de deur voor ons open en zal ze straks als laatste achter zich dichttrekken. Ze heeft er alles aan gedaan om de logistiek van dit evenement te ondersteunen. Nu ik toch bezig ben, wil ik ook Eva en Isabelle in de bloemetjes zetten. Van op het ICS-secretariaat hebben zij zich uit de naad gewerkt om iedereen hier zijn plaatsje te geven en alles op wieltjes te laten lopen: héél erg bedankt daarvoor.
Toen we op 20 januari van dit jaar met een aangepaste spandoek: ‘Obama, free the Five, yes you can!’ een glaasje Havana Club gingen heffen vóór de VS ambassade, hing er nog veel “Change” in de lucht. Intussen zijn we een beetje ontnuchterd. De VS zitten nog altijd in Irak, de troepenmacht in Afghanistan is versterkt en de blokkade tegen Cuba is nog geen gram lichter geworden. Het Hoogste gerechthof wees een herziening van de zaak van de Vijf af en Olga en Adriana vragen nog steeds tevergeefs om bezoekrecht. Maar zou er dan toch een beetje hoop zijn? Tot ongeloof van de enen en verbijstering van de anderen kreeg president Obama de Nobelprijs voor de vrede. Ik zou hem bij deze een suggestie willen doen: Dear Mister president, sluit je aan bij die 10 Nobelprijswinnaars die een oproep tekenden voor de vrijlating van de Vijf. Go for it. Jij kan meer doen dan die andere 10. Je presidentiële macht laat je toe de zaak van de vijf met één pennentrek op te lossen: onze vijf kameraden vrij en heel het probleem van het bezoekrecht ineens mee opgelost. Mister Obama, yes you can!
Ik zou jullie allen willen oproepen: teken de petitie, haal handtekeningen op. Schrijf Obama een brief, bij voorkeur uit naam van je organisatie, of overtuig personaliteiten en sociale organisaties om hetzelfde te doen. Laat ons met zijn allen nu de druk opvoeren. Yes we can free the five!
Cuba kwam dit jaar regelmatig in het nieuws. De crisis slaat er toe, er moet bespaard worden, ja hoor, er is zelfs WC-papier te kort. Niemand die zich ooit afvroeg of de rest van de Latijns-Amerikanen wel WC-papier hebben, laat staan of ze toiletten hebben! Ik heb het even opgezocht: in Cuba beschikt 98% van de bevolking over een toilet, in Latijns-Amerika is dat amper 26%; cijfers die in onze kwaliteitsmedia zedig verzwegen worden…Cuba is een ontwikkelingsland dat bovendien leeft onder een loodzware economische blokkade. Net zoals de andere landen uit de regio is het erg getroffen door de internationale economische crisis. De inkomsten uit het toerisme daalden gevoelig en de nikkelprijs, het belangrijkste exportproduct, zakte met 50%. Voeg daarbij de drie orkanen die vorig jaar op twee maanden tijd verwoesting zaaiden. De omvang van de schade was zonder voorgaande: één op 7 woningen werd vernield of ernstig beschadigd. Hier wil ik toch ook even vermelden dat op een eenvoudige oproep op onze site niet minder dan 14.000 euro steun binnenkwam. Waarvoor hartelijk dank.
Ondanks al het voorgaande ziet het plaatje er in Cuba al bij al niet zo dramatisch uit. De laatste vijf jaar was de economische groei er gemiddelde zo’n 3% hoger dan die van de rest van Latijns-Amerika. Voor dit jaar wordt een groei verwacht van 1,7% terwijl de economie in Latijns-Amerika met bijna 2% zal krimpen. Voor België verwacht men een negatieve groei tussen de 2 en 3%, ook al hebben we hier een overschot aan WC-papier. Ondanks de moeilijke omstandigheden heeft Cuba op minder dan een jaar tijd al de helft van de door de orkanen vernielde huizen herbouwd. Deze cijfers tonen aan dat de revolutie na 50 jaar nog niets van zijn veerkracht verloren heeft.
Toch zijn er ook grote uitdagingen: er moet te veel voedsel worden ingevoerd en de productiviteit in heel wat sectoren van de Cubaanse economie blijft laag. De levensstandaard hinkt achter op de sociaal-intellectuele ontwikkeling van de bevolking en dat veroorzaakt frustraties. Daarom is de Cubaanse regering gestart met een hele reeks maatregelen. Nee, er komen op Cuba geen miljarden cadeaus voor elektriciteitsmonopolies. Er zal geen verhoging zijn van de werkloosheid of de armoede, zoals in de rest van Latijns-Amerika. Er komen geen besparingen in sociale sectoren of in het onderwijs, integendeel: de leerkrachten kregen zopas meer dan 20% loonsopslag. Maar er komen wel maatregelen gericht op de verhoging van de productiviteit en de koopkracht van de bevolking. Die maatregelen worden niet zoals bij ons door de maag gesplitst, maar voorgelegd en bediscussieerd met de bevolking. Cuba blijft, ook in tijden van crisis, tonen dat een andere wereld mogelijk is.
Meer dan ooit verdient het onze solidariteit.
Cuba Socialista VenceraHasta la victoria siempreEn Voor de Vijf: Volveran! Ze zullen terugkeren!
Dank u wel!