Twee Cubanismo-leden: Sien Van Boven en Bea Vandewalle hielpen mee met de voorbereiding van het herinnerings- en strijdevent van 3 maart in Esperanza, Honduras voor Berta Cáceres, 7 jaren geleden vermoord omwille van haar strijd voor haar volk. (+foto’s) Zeven jaar geleden werd Berta Cáceres vermoord omdat ze COPINH (Burgerraad van Volks- en Inheemse Organisaties van Honduras) leidde in de strijd tegen de geplande Agua Zarca hydro-elektrische dam op de Gualcarque rivier. Deze dam zou het hele leefgebied van de Lenca’s die daar sinds mensenheugenis wonen, vernietigen.
Op deze zevende verjaardag van de moord op, herinnerden haar familie – o.a. Laura, die op 2017 op ChePresente in Bredene getuigde over de strijd van haar moeder en getuigen van COPINH en van het Utopia Ontmoetings- en Vriendschapscentrum in Esperanza, zich haar bevrijdende denkbeelden en verbonden zich ertoe de strijd voort te zetten. We blijven eisen dat de waterconcessie van de Gualcarque rivier en het Agua Zarca hydro-elektrische project worden geannuleerd.
Zeven jaar na de wrede moord op de inheemse leidster Berta Cáceres staat de Hondurese staat nog steeds in de schuld bij haar familie, bij het Lenca-volk, bij alle Hondurezen, bij alle activisten in honderden gevechten ter verdediging van land, grondgebied en gemeenschappelijke goederen.
Zeven jaar na die nacht waarin lafaards het huis van Berta binnendrongen om haar te vermoorden, heeft justitie – onder druk van een ongekende nationale en internationale mobilisatie – zeven daders van de misdaad veroordeeld, waaronder militairen, ex-militairen en personeel van het DESA-bedrijf.
Het veroordeelde ook het voormalige lid van de Hondurese militaire inlichtingendienst en voormalig voorzitter van DESA, David Castillo, lid van de criminele structuur die de misdaad organiseerde, financierde en uitvoerde, en een schakel tussen de daders en de opdrachtgevers. Tot op vandaag is echter nog steeds niemand van de meesterbreinen gearresteerd, laat staan, vervolgd of veroordeeld.
COPINH en een groot aantal nationale en internationale organisaties, waaronder Rel UITA, die de strijd voor de waarheid en volledige gerechtigheid voor Berta hebben begeleid, wijzen de eigenaars van DESA, de machtige familie Atala Zablah, aan als de opdrachtgevers van de moord op Berta Cáceres.
De strijd tegen de straffeloosheid en het extractivistische (nvdr: ongebreidelde exploitaite van de natuur en de bodem omwille van winst) model is een strijd die we met al onze kracht zullen blijven voeren”, zegt Bertha Zúniga, zus van Laura en dochter van Berta en coördinator van COPINH. ‘Bertita (links) in vergadering’”
Berta leeft in de vreugde en de strijd van haar volk. Berta heeft ons bij leven opgeroepen om ons te organiseren, te verenigen, te articuleren. Haar strijd is de strijd tegen meervoudige onderdrukking. Haar gezicht, haar beeld zal nooit een leeg logo zijn. Berta Vive’ betekent en blijft een vastberaden engagement om een sterke, geëngageerde en gemobiliseerde organisatie in stand te houden”, besloot ze.
Deze herdenking stond helemaal in het teken van de verdere strijd, het verder zetten van de strijd voor gerechtigheid: ’Berta Vive’ ‘La lucha sigue!!’ (Berta Leeft, de strijd gaat door!) is dan ook de leuze die op deze dag meermaals herhaald werd. Er verenigden zich meer dan 500 mannen, vrouwen en kinderen uit de omliggende Lenca dorpen ( Rio Blanco, Opalaca, Gracias, Colomancagua…) en vertegenwoordigers van andere inheemse gemeenschappen: Garifuna (Ofraneh), Guapinol (Tocoa) …
We luisterden naar vurige, strijdvaardige toespraken en hoewel COPINH het niet gemakkelijk heeft in deze tijden van stijgende levensduurte, energiecrisis en post covid effecten, ervaren we hier een sterke kracht om te blijven vechten tegen straffeloosheid en het behoud van eigen leefgebied, o.a. zuivere rivieren.
Wij mochten ook een boodschap brengen waarin we ons respect en bewondering verwoorden voor hun moed en volharding. Hoewel ze dagelijks heel vele energie steken om te kunnen overleven, staan ze tegelijk op om te strijden voor hun rechten.
In België hebben we meer mogelijkheden om acties te voeren en zouden we ons nog sterker moeten uitspreken tegen bv. open mijnbouw en stuwdammen (extractivisme) en de internationale holdings die met hun ‘projecten’ de natuurlijke rijkdommen bedreigen en vernietigen ten koste van de lokale gemeenschappen.
We sloten onze tussenkomst af met een gedicht van Remco Campert: Verzet begint niet met grote woorden Verzet begint niet met grote woordenmaar met kleine dadenzoals storm met zacht geritsel in de tuinof de kat die de kolder in zijn kop krijgtzoals brede rivierenmet een kleine bronverscholen in het woudzoals een vuurzeemet dezelfde luciferdie een sigaret aansteektzoals liefde met een blikeen aanraking iets dat je opvalt in een stemjezelf een vraag stellendaarmee begint verzeten dan die vraag aan een ander stellenRemco CampertMet informatie van Giorgio Trucchi, Rel UITA