Irma heeft zwaar toegeslagen op Cuba, en veroorzaakte schade in 14 van de 16 provincies. Veel plaatsen aan de noordkust, maar ook in een groot deel van de zuid kust, verschillende belangrijke steden in het centrum van het land en in een deel van het westen, waaronder Havana, werden getroffen door zeer sterke winden en enorme golven van het buitengewone fenomeen Irma. En hoe reageert Trump?
Drie dagen lang geselde Irma het eiland en vernielde in grote mate de elektrische infrastructuur, gewassen, wegen, openbare gebouwen, tienduizenden woningen, toeristische installaties in de Cayos (kleine eilandjes voor de kust) die belangrijke inkomstenbronnen zijn voor de Cubaanse economie. De Cubanen die al vele orkanen hebben meegemaakt, twijfelen niet om Irma als de meest vernietigende sinds mensenheugenis klasseren. Ook de ervaren meteorologen van Cuba die sinds decennia de impact van orkanen hebben geregistreerd, bevestigen dat.
De geoliede machine die de ‘Defensa Civil’ (Civiele Bescherming) is verzekert in brede zin de bescherming van de Cubaanse Volk. Onder één leiding concentreert zij zich op de materiële middelen die de bevolking, en zeker de meest kwetsbaren onder hen, kunnen beschermen. Zo kunnen zij naast directe bescherming ook zorgen voor voedsel, medische verzorging en zekerheid bieden op materiële ondersteuning. Zo kunnen ze ook de herstelwerkzaamheden versnellen. Voor al die dingen wordt de Defensa Civil internationaal erkend als een voorbeeld.
Nochtans maakt de omvang van de schade in bijna heel het land het herstel heel complex en vereist die van bevolking en overheid een inspanning die vele malen groter is dan bij vorige rampen. De beelden van de schade zijn de wereld rondgegaan en heeft boodschappen van solidariteit losgemaakt bij regeringen van landen zoals Mexico, Argentinië en Colombia die politieke tegenhangers zijn van de Cubaanse Revolutie. Zij hebben zelfs aangeboden om hulp te bieden.
Ook in Washington bleef het niet stil, maar dan wel in de tegenovergestelde zin. Terwijl de orkaan Irma Cuba geselde herbevestigde de Regering van Donald Trump de toepassing van de “Wet op het handeldrijven met de vijand” van 2017. Daarin houdt men vast aan de economische blokkade die sinds bijna zestig jaar op de naaste buur is gericht. Men verwacht dat het Bureau voor Controle op Buitenlandse Activa (OFAC) vrijdag 15 september de bijkomende sancties tegen Cuba die Trump in Miami aankondigde op 16 juni, zal invoeren. Die aankondiging deed Trump voor een publiek van harde anticastristen uit die stad.
Zelfs de extreemrechtse regering van George W. Bush, nam bij een orkaan met veel kleinere schade, maatregelen om de blokkade tegen Cuba tijdelijk te verlichten, om zo voedsel te kunnen verkopen, wat op dat moment een stap voorwaarts betekende. Het was een uiting van gezond verstand die een kleine commerciële ruimte opende tussen beide landen die zich voortzette tot op vandaag. Toch wijst niks erop dat we hetzelfde moeten verwachten van de huidige VS regering, wiens hoogste vertegenwoordiger recent nog benadrukte dat de klimaatswijziging niet bestaat. Terwijl die net de frequentie en de intensiteit van de orkanen zoals Irma vergroot. Hij deed dit ondanks het feit dat zijn eigen diplomaten getuige zijn geweest van de omvang van het fenomeen toen hun kantoor in Havana plots in de zee leek te staan.
De feiten en de wetenschappelijk bewezen realiteit negeren, en tegelijk zich vanuit Washington bezighouden de Cubaanse Regering te beschuldigen van hoogst onwaarschijnlijke akoestische aanvallen tegen zijn diplomaten: dat lijkt niet op rationeel gedrag.
Gaat het Bureau voor Controle op Buitenlandse Activa door met de implementatie van de nieuwe sancties tegen Cuba? Heeft de Amerikaanse bureaucratie en haar president -die zo bezorgd zijn om hun imago- enig idee van de negatieve impact die dat dit zal hebben in Latijns Amerika?; bij bevriende regeringen, in Cuba?; bij hun eigen ‘Cubaanse Amerikanen’ met familie op het eiland?; en in de publieke opinie in de VS zelf?: een publiek met een opinie die sterk tegengesteld is aan de hare. Nu sancties verder versterken die al in grote mate door de VS- bevolking verworpen worden zou kunnen negatief uitdraaien.
Door Cuba te willen treffen raakt men meer aan de eigen inwoners die willen reizen naar Cuba, en raakt men aan de inkomsten van de vliegmaatschappijen die op Cuba vliegen en de privéondernemingen die van Obama wat meer ruimte kregen met de bedoeling op die manier het Cubaanse Socialisme te ondergraven. De voorziene maatregelen zullen opnieuw bijdragen aan de groeiende impopulariteit van de President binnen en buiten zijn grenzen.
Cuba heeft vroeger al bewezen dat het de schade van onvermijdelijk natuurgeweld te boven kan komen, eender wat een VS-president doet. Toch zou Donald Trump beter niet de weg volgen waarlangs slechts enkele politici die hem financieren in Miami staan te applaudisseren. Hij had de kans een geste te maken die zijn, toch wel negatieve imago, zou kunnen verbeteren, enkel door enkele maatregelen af te schaffen die voorheen afgedaan werden als “onproductief” en het vandaag des te meer zijn. La Pupila Insomne STEUN ONZE GOLF VAN SOLIDARITEIT MET CUBAvert. : Rudy Sohier