Op de Volkerentop die verschillende NGO’s en o.a ook Cubanismo.be organiseerden op 17 en 18 juli, paralel aan de Top EU- CELAC waren president Arce van Bolivië, de vice-presidente Dilcy Rodriguez van Venezuela, de president van Colombia Petro én ook de president van Cuba Miguel Diaz Canel aanwezig. Hij hield er een enthousiasmerende speech:Cubanismo-leiding bij de Cubaanse president.

Solidariteit blijft een onverwoestbaar strijdwapen en een permanente vredesboodschap Beste broeder Raul (Hedebouw, die er ook speechte)Beste broeder Centella;Beste broeder Manu;Beste zusters en broeders uit Latijns-Amerika, het Caribisch gebied en Europa ;Beste kameraden, die strijden voor sociale rechtvaardigheid (Applaus) : Ik kreeg te horen dat iemand in vraag stelde of we onze aanwezigheid op dit evenement zouden bevestigen, waarop wij aan jullie vroegen: “

Denken jullie dat we deze gebeurtenis aan ons voorbij zouden laten gaan? ” (Kreten: “

Nee! ) “

Hoe zouden we in Brussel kunnen zijn zonder met jullie te praten!”

Nu we hier aanwezig zijn, nu ik zoveel jonge mensen zie, zoveel mensen die zich inzetten voor de meest rechtvaardige zaken in de wereld, zoveel gelijkgestemde mensen die dit gevoel van solidariteit koesteren, een gevoel dat we nodig hebben om te globaliseren in de wereld, dan denk ik aan Fidel (Applaus en geroep : “

Fidel, Fidel, Fidel! “en “

Ik ben Fidel! Ik ben Fidel ! “).

Wij zijn werkelijk zeer vereerd deze belangrijke Top van de Volkeren met jullie te kunnen delen.

Wij zijn hier uit principe, uit overtuiging, omdat hier wel degelijk sprake is van een pluriforme, een open, een participatieve plek. Het is een ontmoetingsplaats voor vertegenwoordigers vanuit Latijns-Amerikaanse, Caribische en Europese maatschappelijke organisaties. Dit is dus de beste top, want deze plek is waar de volkeren zich uiten (geroep en applaus).

Op deze plek promoten we een alternatief model voor duurzame ontwikkeling, gebaseerd op samenwerking en integratie. Een plek waar we nee zeggen tegen uitsluiting, waar we nee zeggen tegen het consumentisme dat achteruitgang en vernietiging teweegbrengt.

Op deze Top van de Volkeren wordt een rechtvaardigere en meer solidaire wereld geëist om de ernstige systeemcrisis van het kapitalisme aan te pakken, die onlosmakelijk verbonden is aan de heersende onrechtvaardige internationale economische orde. En het is hier dat de aanwezigen zich de grootste, langste en meest rechtvaardige eis van ons volk stellen.

Namens het Cubaanse volk ben ik de Top van de Volkeren uitermate dankbaar dat zij vandaag een conferentie heeft gewijd aan het wrede en illegale beleid van omsingeling, intimidatie en vervolging van Cuba én dat er in die conferentie afgesproken werd dat in november volgend jaar hier in Brussel zelf, een internationaal tribunaal tegen de blokkade die Cuba opgelegd wordt, bijeen wordt geroepen (geroep en applaus).

We zijn ervan overtuigd dat dit Tribunaal de meest krachtdadige aanklacht zal opleveren tegen de genocidale en criminele aard van de blokkade (geroep en applaus), zowel als een veroordeling van de schande van Cuba’s opname op de valselijke lijst van staten die zogenaam het terrorisme ondersteunen.

Het zal ook een gelegenheid zijn om de extraterritoriale effecten van de blokkade op Europese burgers en bedrijven aan te geven, nog verergerd door de inwerkingtreding van Titel III van de Helms-Burton Act.

De economische, commerciële en financiële blokkade opgelegd aan Cuba door de regering van de Verenigde Staten is noch op moreel, noch op ethisch, noch op menselijk vlak aanvaardbaar (geroep: “

Weg met de blokkade ! “). “

In de eerste plaats omdat het een flagrante, enorme en systematische schending is van de mensenrechten van een heel volk: het Cubaanse volk.

We kunnen niet over mensenrechten praten wanneer we de genocidale aard van een beleid negeren dat opzettelijk ontwikkeld werd en nauwgezet toegepast wordt, om ervoor te zorgen dat de materiële behoeften en tekortkomingen van miljoenen mensen hen tot wanhoop en economische verstikking drijven, tot het punt waarop een sociale uitbarsting ontstaat die uitmondt in een omverwerping van een regering.

Degenen die de blokkade aanmoedigen en op perverse wijze verdedigen, zij weten dat ze de voornaamste hindernis is voor de economische en sociale ontwikkeling van het land en dat ze een struikelblok is voor het in werking treden van het nationaal plan voor economische en sociale ontwikkeling voor 2030. Niemand moet verwachten dat de Cubanen opgeven, niemand moet verwachten dat ze op hun knieën gaan.

Beste vrienden :Ik heb met jullie al gepraat over de mensenrechtenkwestie omdat dit een van de meest vernoemde kwesties is in verband met Cuba, het zijn voorwendselen die het onder druk zetten van ons ons land rechtvaardigen.

Wij zijn niet de enige slachtoffers van dit perverse spel waarbij het slachtoffer vervolgd wordt voor het aantonen van het misbruik dat tegen hem gepleegd wordt. Andere progressieve landen met een soeverein, onafhankelijk beleid dat de imperiale hegemonie uitdaagt, die landen zijn zich zeer bewust van de kosten van deze manipulatieve praktijken, die gepaard gaan met onophoudelijke campagnes van desinformatie, leugens en laster, vooral gericht op de politieke leiders die ze aan de kant proberen vegen.

Ze proberen ons te isoleren van elkaar, ons het zwijgen op te leggen, om te voorkomen dat we het hegemoniale beleid van chantage en bestraffing tegenover degenen die weigeren zich te onderwerpen, waardig blijven bekritiseren. Maar hier, voor jullie, drukken we onze overtuiging uit dat niemand van ons moet verwachten dat we het opgeven, dat we op onze knieën gaan en om vergeving vragen louter omdat we het recht hebben verdedigd om anders te zijn (geroep en applaus).”

Revolutie (…) betekent vechten voor onze dromen van rechtvaardigheid voor Cuba en voor de wereld, wat aan de basis ligt van ons patriottisme, ons socialisme en ons internationalisme. ” Deze zin vat het concept van Revolutie samen dat commandant Fidel Castro ons naliet. Precies met dit concept reageren we op diegenen die ervan uitgaan dat we zouden opgeven (geroep en applaus). We zullen de politieke manipulatie van mensenrechten blijven veroordelen, evenals de selectiviteit en de dubbele standaard van veel westerse landen en bepaalde NGO’s. We zullen de dialoog en de internationale samenwerking op het gebied van mensenrechten blijven bevorderen, maar altijd op basis van wederzijds respect en niet-inmenging in binnenlandse zaken.

We zullen daarnaast ook ons activisme binnenin mensenrechtenorganisaties voortzetten, want het zijn ónze rechten die geschonden worden, en degenen die ons ervan beschuldigen ze te schenden, zijn zélf de grote schenders van onze rechten en de rechten van talloze andere volkeren (Applaus). Cuba zal vooruitgang blijven boeken met haar inspanningen om alle mensenrechten en fundamentele vrijheden ten volle te doen gelden. Beste collega’s, beste kameraden :Cuba heeft het eerste vaccin tegen COVID-19 in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied geperfectioneerd en geproduceerd (Applaus en geroep: “

En ja, en ja, en ja, én of het me aanstaat een Latijns-Amerikaanse macht te zijn! “), en Cuba was het eerste land ter wereld dat een massale vaccinatiecampagne op touw zette tegen de pandemie voor kinderen ouder dan twee jaar.

Dit alles onder de gevolgen van een blokkade die extreme niveaus bereikte, niveaus die nooit eerder gezien waren, tijdens de pandemie. En we hebben dit bereikt dankzij de heldhaftigheid van ons volk en de moed van onze wetenschappers (Applaus). En ziehier, een van onze wetenschappers, lid van één van de Cubaanse vaccinonderzoeksteams (geroep en applaus).(…)Welnu, zoals ik al zei, ondanks de campagnes om ze in slecht daglicht te stellen, hebben onze Cubaanse artsen hulp geboden in meer dan 50 landen, waaronder Europese (Applaus). “

Dokters, geen bommen,” kondigde commandant Fidel Castro Ruz ooit aan (Applaus en geroep: “

Je kunt het horen, je kunt het voelen, Fidel is er! “

Dit is en zal ons motto blijven: levens redden en delen wie we zijn en wat we hebben, koste wat het kost! (Applaus). Beste broeders en zusters:We keuren imperiale agressie tegen progressieve en linkse ontwikkelingen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied resoluut af. Wij willen hier, samen met jullie, onze solidariteit betuigen met de Bolivariaanse en Chavistische Revolutie in Venezuela (geroep en applaus), met Sandinistisch Nicaragua (geroep en applaus), met de Plurinationale Staat Bolivia (geroep en applaus), met de regering van president Gustavo Petro in Colombia en wij steunen zijn vredesproces. (geroep en applaus), met Lula in Brazilië (geroep en applaus), met het verenigde Mexico bestuurd door Andrés Manuel Lopez Obrador (geroep en applaus), met de moedige Xiomara in Honduras (geroep en applaus), stuk voor stuk leiders van onze regio die elks hun eigen manier tonen om de pijnlijke ervaringen die de verschrikkelijkste versie van het neoliberalisme in hun samenlevingen heeft achtergelaten terug recht te zetten.

We steunen evenzeer de zaak van het Palestijnse volk (geroep en applaus), het Saharaanse volk en de onafhankelijkheid van Puerto Rico (geroep en applaus), evenals de soevereiniteit van Argentinië over de Falklandeilanden, Sandwicheilanden en Zuid-Georgië (geroep en applaus).

Wij steunen de proclamatie van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied als een vredeszone, vastgelegd op de 2e CELAC-top in Havana in januari 2014 (Applaus). We willen vrede en we willen een betere wereld! (Applaus).

Geconfronteerd met rechtse en extreemrechtse groeperingen in het Europees Parlement, die op één lijn zitten met de belangen van de terroristische en ultraconservatieve sectoren in Miami en het Amerikaans Congres, die ons proberen tegen elkaar op te zetten en ons te verdelen, pleiten wij ervoor dat de contacten tussen Europa en Latijns-Amerika en het Caribisch gebied gebaseerd zijn op niet-inmenging en respect voor de soevereiniteit en zelfbeschikking van de volkeren (Applaus en geroep “

Ze komen er niet langs, ze komen er niet langs ! “).(Geroep: “

En nee, en nee, ik wil geen Noord-Amerikaanse kolonie zijn ! )Beste zusters en broeders :Namens het Cubaanse volk wil ik jullie nogmaals bedanken voor de aanhoudende solidariteitsacties gevoerd door de politieke krachten, sociale- en volksbewegingen, pacifisten, vakbondsleden, studenten, boeren, vrouwen, jongeren, gelovigen en Cubaanse patriotten die in het buitenland wonen (Applaus en geroep: “

Cuba staat niet alleen! Cuba staat niet alleen ! “).

We zijn ervan overtuigd dat solidariteit niet kan worden geblokkeerd zoals voedsel, medicijnen en apparatuur. Solidariteit erkent simpelweg menselijke behoeften en vereisten en plaatst degenen die het geven en ontvangen op de hoogste rang van onze soort: solidariteit blijft een onverwoestbaar strijdwapen en tegelijkertijd een eeuwigdurende en onuitputtelijke boodschap van vrede die niet tot zwijgen kan worden gebracht.”

Vaderland is menselijkheid”, zei José Martí. Dit wordt bevestigd door het feit dat jullie een plek hebben veroverd in de harten van ons volk.“Leve de solidariteit ! (Kreten: “

Leve de solidariteit ! “)Hasta la Victoria Siempre! (Geroep.)(Staande ovatie.)