Overgenomen van FB-pagina ACV Pulso Cubano: Op 29 april gaf de Cubaanse ambassadrice, Norma M. Golcochea Estenoz een gastcollege aan de Leuvense universiteit in het kader van de cursus internationale ontwikkelingssamenwerking. De boeiende uiteenzetting ging over het waarom, het hoe en het hoeveel van de Cubaanse internationale solidariteit.

In zijn inleiding gaf professor Develtere aan dat, als we het over staatshulp hebben; iedereen direct aan China denkt. Maar als hij in het Zuiden mensen namens andere landen aan het werk ziet; dan zijn het ook vaak Cubanen die vaak aan de slag zijn in de gezondheidszorg en de noodhulp.

De ambassadrice stelde dat Cuba niet geeft van wat het teveel heeft. Het deelt net de talenten, generositeit en humanitaire waarden en maakt die beschikbaar voor andere volkeren, ondanks de eigen materiële beperkingen op economisch, commercieel en financieel vlak, zeker ook als gevolg van de VS blokkade.

De internationale samenwerking van Cuba gebeurt zonder politieke, economische of sociale voorwaarden op te leggen die impact hebben op het intern beleid van de begunstigde landen en met volledig respect van hun soevereiniteit en van de internationale wetgeving. M.a.w. Cuba gebruikt de samenwerking niet als een politiek instrument om tussen te komen in interne zaken, aldus de ambassadrice. Om het met de woorden van de nieuwe president, Miguel Díaz te zeggen: “We delen heel grote gemeenschappelijke uitdagingen, die we enkel samen en coöperatief succesvol vorm kunnen geven”. Uitgangspunt voor deze visie is de Cubaanse grondwet, die daarover een stimulerend luik bevat. De ambassadrice inspireerde de studenten met de sterke en drijvende visie en motivatie voor de Cubaanse aanpak. Dat Cuba dit ernstig en consequent toepast blijkt uit de vele cijfers en feiten. Meer dan één miljoen Cubanen hebben al professionele en technische diensten verleend in 166 landen. In de gezondheidssector zijn zo 1,988 000 patiënten behandeld in consultaties. Er gebeurden meer dan 14 miljoen operaties. Meer dan acht miljoen levens zijn gered. Reeds in 1960 was er een eerste medische “brigade”.

In de strijd tegen Covid 19 zijn 57 medische brigades “Henry Reeve” opgezet in 40 landen, waaronder 22 in Latijns-Amerika en de Caraïben, 3 in Europa (Italië, Andorra en Azerbeidzjan). Op 20 jaar tijd kregen 30 000 dokters uit 115 landen in Cuba een medische opleiding (in de Escuela Latinoamericana de medicina). Vandaag volgen daar mensen uit 87 landen een opleiding. Cuba is met regelmaat actief waar de nood hoog is bv. bij de ebolacrisis, maar ook na de kernramp in Chernobyl verzorgde Cuba meer dan 20 000 kinderen gedurende 27 jaren.

Met de “Yo sí puedo”-methode (“yes I can”) hebben meer dan tien miljoen mensen uit meer dan 30 landen in het volwassenenonderwijs leren lezen en schrijven. Het programma wordt telkens aangepast aan de specifieke noden en context van de betrokken landen en vertaald, ook naar talen zoals het Aymara en Quechua van de Andesvolkeren. Ook voor studenten van het middelbaar onderwijs is er een wat gelijklopend programma “Yo sí puedo seguir”. In 2019 studeerden in Cuba meer dan 33 000 studenten uit 154 landen, waarvan 91% in de medische wetenschappen. Ook in de sportsector is er een vrij gekende samenwerking met meer dan honderd landen. Cuba werkt in verschillende programma’s mee aan de realisatie van de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen (SocialnDevelopment Goals) van de Verenigde Naties: SDG2 = Beëindig honger, bereik voedselzekerheid en verbeterde voeding en promoot duurzame landbouw; SDG3 = Verzeker een goede gezondheid en promoot welzijn voor alle leeftijden; SDG 4 = Verzeker gelijke toegang tot kwaliteitsvol onderwijs en bevorder levenslang leren voor iedereen en SDG 13 Neem dringend actie om klimaatverandering en haar impact te bestrijden. Voor elk ervan zijn er sprekende voorbeelden van de realisaties.

De ambassadrice bracht een lezing die inspirerende en duidelijk inzichten gaf over de Cubaanse inspanningen en resultaten: een aanpak die respect afdwingt, zeker ook als we deze vergelijken met de Belgische en Vlaamse aanpak, waar de inspanningen verder dan ooit zijn van de beloofde 0,7% van het BNP. Wat in een ‘arm’ land kan, kan blijkbaar niet in een (zeer) rijk Westers land.

De Cubaanse inzet en resultaten zijn er bovendien gekomen ondanks de reeds zestig jaar durende blokkade van Cuba door de Verenigde Staten. De studenten ter plaatse en deze die via computer van op afstand vanuit diverse landen deelnamen kwamen tussen met diverse vragen en reflecties, een zeer boeiend interactief college.

President Biden blijft de zware beperkingen die de vorige president Trump had ingevoerd tot op vandaag aanhouden. Het ligt in zijn bevoegdheid deze sterk af te bouwen, zelfs zonder tussenkomst van het VS congres. Het is aan ons Europeanen om de VS hierop aan te spreken. Deze blokkade gaat in tegen de internationale wetgeving en wordt elk jaar quasi unaniem veroordeeld door de algemene vergadering van de Verenigde Naties. De Europese Unie verzet zich officieel tegen de blokkade, maar in de praktijk ondergaat ze deze, zelfs als ze ook schade toebrengt aan Europeanen en Europese bedrijven.

ACV Pulso Cubano roept daarom ook mee op voor de Fietskaravaan op 12 juni. Schrijf je in!