Onder deze titel maakt de site Cubadebate de balans op van de plaats van vrouwen in de Cubaanse overheid. (Foto: Anay Tejeda, Cubaanse recordhoudster 100m)”

Teresita, Beatríz en Yoseili, Yanet, Yelenys en Yunia… Door de hoeveelheid Y ‘s die in deze namen wordt herhaald, zou men kunnen denken dat dit een Cubaanse schoolklas is van het einde van de 20e of het begin van de 21e eeuw. Niets van dat alles. Dit zijn slechts 6 van de 16 vrouwen die, samen met 14 mannelijke leeftijdsgenoten, nu de Cubaanse provincies leiden als gouverneur of vice-gouverneur.

Precies twintig jaar geleden was slechts een op drie leiders in Cuba een vrouw. Op dat moment namen vrouwen slechts 32% van de mandaten voor hun rekening. Vandaag de dag meer dan 48%. Zoals het dilemma van het halfvolle glas stelt, zullen er altijd mensen zijn die zeggen dat dit geen definitieve sprong betekent en anderen die zeggen dat gelijkwaardigheid gerealiseerd is. In 1997 bijvoorbeeld bestond het Nationaal Parlement voor 22,8% uit vrouwen, dat steeg tot 36% in 2003, tot 45,2% in 2011 en momenteel is het 53,2%. Wereldwijd staat Cuba op de tweede plaats wat betreft de participatie van vrouwen in de parlementen, en de trend is duidelijk nog steed in stijgende lijn.