Nadat vorige zondag 11juli plots her en der ‘spontane protesten’ uitbraken, kwam het Cubaanse volk afgelopen zaterdag 17 juli massaal op straat om zijn revolutie en zijn regering te steunen. In de speeches van de president , maar ook van Gerardo Hernández, één van de Cuban Five * werd niet voorbij gegaan aan de grote schaarste die veel Cubanen steeds meer treft en – samen met de voortdurende anticovidmaatregelen – voor veel frustratie zorgt. Ondanks die precaire situatie begrijpt de overgrote meerderheid dat het heil helemaal niet vanuit de VS te verwachten valt maar dat het Witte Huis integendeel met de 60-jarige criminele blokkade de grootste oorzaak vormt van de huidige moeilijkheden. De VS wil niets minder dan de terugkeer van de elite van 1959 die het land en het volk – zonder rechten en welzijn – opnieuw verkoopt aan de VS-belangen. Ook Raúl Castro was prominent aanwezig in Havana en zo werd het fake news van zijn vlucht naar het buitenland ontkracht. (In dit artikel in Granma vind je ook een video over de steunbetoging.)Enkele slogans:’Verenigd maken wij Cuba”Dit land, deze hemel, deze vlag zullen we blijven verdedigen wat het ons ook moge kosten’ *De Cuban Five, Gerardo Hernández, Ramón Labañino, Antonio Guerrero, Fernando González en René González zijn sinds 17 december 2014 terug bij hun familie in Cuba. Meer dan 16 jaar had het onrecht geduurd, sinds ze op 12 september 1998 gearresteerd werden in Miami. Ze waren er geïnfiltreerd in anti-Cubaanse illegale terroristische organisaties met het doel aanslagen tegen hun land te voorkomen. Er volgden verschillende maandenlange eenzame opsluitingen, problemen met – tot en met weigering van – familie bezoek, en een politiek proces ‘wegens spionage tegen de VS’ (??) dat in 2001 zou leiden naar absurd lange straffen. De gezamenlijke straffen liepen op tot vier keer levenslang + 77 jaar. Het proces in beroep zou jarenlang aanslepen. In december 2009 werd het afgesloten met een aanzienlijke strafvermindering voor drie van de vijf, onder druk van de wereldwijde publieke opinie. De Cuban Five waren echter niet vrij en Gerardo bleef tegen twee keer levenslang aankijken. De campagne ging onvermoeid verder. Cubanismo.be (toen Iinciativa Cuba Socialista) was de belangrijkste Europese motor ervan. Hoogtepunten daarbij waren de lobbydagen in het Amerikaanse Congres georganiseerd door het Internationaal Comité, en de Internationale Onderzoekscommissie in Londen, een Europees initiatief, een joint venture tussen het Britse Cuba SolidarityCampaigen en Cubannismo.be;;Uiteindelijk zette Obama eind 2014 de stap naar het herstellen van de relaties met Cuba. Hij ging in op de uitdrukkelijke voorwaarde van de Cubanen: de vrijheid van de resterende Cuban Five.