Evo Morales en zijn MAS (beweging naar het socialisme) wonnen voor de vierde keer op rij de presidentsverkiezingen in Bolivia. Evo behaalde zondag 20/10 in de eerste ronde 47,06 % en zijn tegenstander Carlos Mesa bleef steken op 36,52 %. Zo behaalde Evo Morales nipt 10 procent meer dan zijn dichtste tegenstander. Hierdoor vermijdt hij een tweede ronde. Oppositie aanvaardt de uitslagen van de verkiezingen nietDe oppositie had op voorhand aangekondigd dat ze de verkiezingsresultaten niet zou aanvaarden. Ondertussen gebeurde dat ook.
De kiescommissie doet zelf ook weinig moeite om transparantie te tonen. Zo viel de live-uitzending van de verkiezingen voor een half uur weg en weigerde de kiescommissie om nog resultaten door te geven. Wat de spanning alleen maar liet oplopen.. Maar uiteindelijk werd dus duidelijk dat Evo ook voor de vierde keer afgetekend de verkiezingen heeft gewonnen. Evo behaalde meer dan 10% meer dan zijn rivaal Carlos Mesa. De oppositie heeft intussen al in meer dan drie steden gebouwen van de nationale kiescommissie in brand gestoken. Hierbij zouden ook al stemmenbiljetten in vlammen zijn opgegaan. Verschillende waarnemers in het land maken zich zorgen over zware rellen die zouden kunnen uitbreken tussen voor- en tegenstanders van Evo. De V.
S. heeft zich achter de oppositie geschaard en zit er niet om verlegen zich te mengen in de verkiezingen. Ze willen koste wat het kost het neoliberale beleid in het Andesland herstellen om zo goedkoop de grondstoffen het land uit te krijgen. Bolivia heeft heel veel kostbare grondstoffen die goed van pas komen in de energietransitie zoals Lithium voor batterijen. De 1 procent rijksten en de VS-ambassade in het land aanvaarden de uitslagen niet en er is een risico voor tot couppoging. Evo zelf is er alvast niet gerust in. Na de bureaus van de kiescommissie moeten ook andere regeringsgebouwen en kantoren van de MAS eraan geloven in de rijke oostelijke provincies. Wie is Evo Morales? Evo Morales is de eerste inheemse president van Bolivia. Hij won de verkiezingen in het Zuid-Amerikaanse land in 2006 in de nasleep van de gasoorlog. . Een conflict over het uitbaten van de gasvelden. Een conflict waar ook die andere presidentskandidaat Carlos Mesa een belangrijke rol heeft gespeeld (aan de kant van het kapitaal). Begin 2000 waren er ook al hevige protesten tegen de privatisering van water.
Evo Morales wilde Bolivia een andere koers laten varen, weg van het IMF en de Wereldhandelsorganisatie met een aantal sleutelsectoren terug in publieke handen zoals de gassector. Hij haalde onder andere ook Cubaanse dokters naar Bolivia om medische bijstand te geven in dorpen waar de bevolking geen toegang had tot gezondheidszorg. Evo Morales liet Bolivia ook deel uit maken van de ALBA een samenwerkingsverband van progressieve landen in Latijns-Amerika. Op de klimaattoppen wou hij vergaande maatregelen om de klimaatopwarming een halt toe te roepen en zocht hij steun voor de ontwikkelingslanden om de impact te verzachten op landbouw, natuur en bevolking. Hij nam zelf al tal van maatregelen om het bergachtige land te beschermen tegen de klimaatverandering. Ook op sociaal en economisch vlak zat de regering van Evo Morales niet stil. Evo en zijn regering zorgden ervoor dat het aantal mensen dat moest rondkomen met minder dan 2 dollar per dag met twee derde daalde. Sinds 2006 groeit de Boliviaanse economie ook met een gemiddelde van 5 procent per jaar. Ook al zeggen de officiële cijfers dat Evo Morales gewonnen is, de cijfers tonen aan dat het land nog diep verdeeld is. De oppositie zal proberen om op een andere manier dan verkiezingen macht te verwerven. Bolivia gaat een onzekere periode tegemoet. Maar de uitslag toont wel dat Evo Morales nog grote steun heeft voor de sociale hervormingen die hij heeft doorgevoerd.