Dinsdag 5/12 werd eindelijk besloten om de zgn. ‘common positon’ van de EU t.a.v. Cuba in te trekken. De onderhandelingen die twee jaar geleden werden begonnen leiden vandaag tot een kaderakkoord.

Als enige land ter wereld – blijkbaar zijn er nergens elders ernstige problemen – moest Cuba zich twintig jaar lang conformeren aan de zgn. ‘mensenrechteneisen’ die de EU éénzijdig bepaalde in de ‘Common Position’, alvorens er van normale politieke en economische samenwerking sprake zou kunnen zijn. Dat standpunt was het initiatief van de toenmalige rechtse Spaanse president Aznar (best friend of President Bush), die zich de beste leerling van de blokkadeklas wou tonen en in zijn zog Europa wist mee te sleuren.

Toen Obama in de voorbije jaren echter de ideologische scherpslijperij t.a.v. het eiland stilaan wat afzwakte, leek Europa ineens door de VS ‘links’ voorbijgestoken te worden en vooral de economische kansen mis te lopen die VS-bedrijven stilaan probeerden te bedisselen met hun regering t.a.v. het eiland.

Duitse, Nederlandse, Belgische, Franse, Spaanse, Italiaanse… buitenlandministers én preisdenten struikelden de laatste twee jaar zowat over elkaar in hun haast een bezoek te brengen aan Havana of hun Cubaanse homologen naar Europa uit te nodigen.

De ‘common position’ was dus ‘een lijk geworden waarvan me niet wist waar en wanneer het te begraven’, zoals een insider zei. Het akkoord komt voor de EU niets te vroeg. Mogherini, de Europese buitenlandministers en hun Cubaanse ambtgenoot zullen het wellicht volgende week ondertekenen. Het Europees Parlement moet er nog mee instemmen, en ook de nationale en regionale parlementen in de lidstaten. Het akkoord zal wel al gedeeltelijk van kracht worden eenmaal de ratificatie in de EU is afgewerkt.