De aanpassing van het kapitalisme als strategie is niet nieuw in de Verenigde Staten. En nu, met de komst van Joe Biden als president, geeft de voorstellingvan een divers en multicultureel kabinet, althans in het scala van huidskleuren en etnische afkomst het gevoel van een “regering die de belangen van de hele natie zal vertegenwoordigen”. Dat komt goed van pas om het idee van een ander soort bestuur te versterken, een bestuur dat zich inzet voor vernieuwing, die de polarisatie die Donald Trump heeft veroorzaakt niet langer zal accentueren.

De eerste uitdagingen zijn niet geformuleerd door de aantredende regering, maar door de herhaalde fouten van de Trumpkliek die de “hete aardappel” doorschoof naar zijn democratische opvolger, te beginnen met de ernstige gezondheidscrisis van covid-19 die in de Verenigde Staten het grootste aantal zieken en doden ter wereld heeft veroorzaakt.

Om de situatie het hoofd te bieden, heeft Biden opgeroepen tot een evenredige verspreiding van behandelingen en vaccins. Maar hij vergeet daarbij het commerciële karakter van een gezondheidssysteem dat, door het feit dat het miljoenen mensen uitsluit, op zich een structurele belemmering vormt voor het welslagen van de strijd tegen de pandemie.

Trumps erfenis heeft ook bepaald welke andere problemen prioritair moeten aangepakt worden: werkloosheid, deportaties, economische crisis, algemene daling van de levensstandaard van de bevolking, racisme, haatboodschappen, grote interne verdeeldheid, wijdverspreide ontevredenheid, geweld, het statuut van migranten, stijgende criminaliteit…. een halo van schaduwen van het “trumpisme”: de politieke kracht die de voorbije vier jaar is ge-exploderd en door de socioloog en politicoloog Atilio Boron wordt omschreven als “de consolidatie van een radicaal en hard populistisch rechts samengesmolten met de ‘white supremacy’ afkomstig uit de zuidelijke streken van het land”.

Het is algemeen bekend dat degenen die werkelijk de touwtjes van het binnenlands en buitenlands beleid in handen hebben niet de leiders van de Democratische of Republikeinse partij zijn, maar wat de “diepe staat” wordt genoemd, “een constellatie van belangengroepen, lobby’s, grote bedrijven, Wall Street, die allemaal in een soort draaideur terechtkomen waar mensen van de overheid naar het bedrijfsleven en van het bedrijfsleven naar de overheid gaan”, aldus Atilio Boron.

De uitdagingen voor het presidentschap van Biden zijn tastbaar. In deze vier jaar van het Trump-tijdperk hebben de Verenigde Staten bijvoorbeeld hun betrekkingen met hun traditionele bondgenoten, zoals de Europese Unie, verslechterd en hebben zij zich teruggetrokken uit belangrijke multilaterale organisaties en overeenkomsten.

Ook de betrekkingen met China en Rusland zullen op de agenda staan. De aanwezigheid van haviken met een traditionele vijandige houding tegenover deze landen voorspelt niet veel goeds voor vooruitgang op dat gebied. Iran, Irak, Afghanistan en Syrië zulle in de schijnwerpers blijven. Om nog maar te zwijgen van het feit dat Biden, als senator, de invasies van Irak en Afghanistan mee heeft goedgekeurd en, als vicepresident, zijn goedkeuring heeft gehecht aan militaire operaties in Libië en Syrië.

En wat met Latijns-Amerika? Biden zal over dit continent moeten kiezen tussen de wortel of de stok, maar de Monroe-doctrine zla de essentiële lijnen blijven aangeven. Een echte verandering van standpunt ten aanzien van Cuba zou vereisen dat de financiering door de regering van subversieve activiteiten tegen het eiland wordt stopgezet en dat vooruitgang wordt geboekt bij het beëindigen van de economische, commerciële en financiële blokkade die door Trump met meer dan 240 maatregelen is verhard.

Ten opzichte van haar Europese bondgenoten zal de pas geïnstalleerde regering in Washington de door het “trumpisme” veroorzaakte kloof proberen verkleinen, met name wat betreft de Nord Stream 2-pijpleiding (die gas uit Rusland door o.a.

Duitsland leidt) en de netelige kwestie van de middelen en financiering van de NAVO. Biden’s adviseurs hebben tot dusver vooral een zekere koudwatervrees laten blijken.

Van zijn kant roept Duitsland de Biden-regering op een gemeenschappelijk front te creëren om de “liberale democratie” te verdedigen tegen de gevaren van de “verspreiding van het totalitarisme”, een soort nieuw Marshallplan om het kapitalisme te beschermen en te versterken.

Joe Biden heeft de mogelijkheid om de problemen te verlichten, vooral die welke zijn land momenteel door elkaar schudden. Wat het buitenlands beleid betreft, is het duidelijk dat een eerlijke, beschaafde en respectvolle dialoog die de meningsverschillen overbrugt, de beste manier is om verder te gaan.

Joe BidenPresidentVicepresident (2009-2017). Hij was senator van Delaware van 1973 tot 2009. Voorzitter van de Senaatscommissie voor Buitenlandse Betrekkingen. Na de aanslagen van 11 september 2001 steunde hij het beleid van president George W. Bush.

Kamala HarrisVicepresidentEerste vrouwelijke vicepresident. Zij was procureur-generaal van Californië (2011-2017) en senator van Californië (2017-2021). Tijdens haar ambtstermijn heeft zij gepleit voor hervorming van de gezondheidszorg, een verbod op aanvalswapens en progressieve belastinghervormingen.

Antony BlinkenMinister van Buitenlandse ZakenDiende onder twee Democratische presidenten; sleutelfiguur in de Commissie buitenlandse betrekkingen van de Senaat; adviseur bij de nationale veiligheid en onderminister van Buitenlandse Zaken onder de tweede regering Obama.

Alejandro MayorkasMinister van Binnenlandse Veiligheid.

Deze Cubano-Amerikaan stond onder Obama aan het hoofd van de diensten Burgerschap en Immigratie en was ondermininster van Binnenlandse Veiligheid. Hij speelde een sleutelrol in de onderhandelingen met Cuba onder Obama.

Lloyd AustinMinister van DefensieViersterrengeneraal, de eerste Afro-Amerikaan aan het hoofd van het Pentagon en de derde militaire beroepsofficier aan het hoofd van het ministerie. Hij diende 41 jaar in het leger en leidde de Amerikaanse strijdkrachten tijdens de oorlog in Irak.

Janet YellenMinister van FinanciënZij heeft een academische achtergrond en uitgebreide ervaring als adviseur van het Witte Huis en voorzitter van de Federal Reserve (Nationale Bank). Deskundige op het gebied van de arbeidsmarkt en voorstander van een verhoging van de belastingsuitgaven om werk te scheppen.

Gina RaimondoMinister van Economische ZakenZakenvrouw en politica, gouverneur van de staat Rhode Island en een rijzende ster in de partij als vertegenwoordigster van de gematigde sector. Zij was verantwoordelijk voor de hervorming van het pensioenstelsel toen ze op het ministerie van Financiën van haar staat werkte.

Xavier BecerraMinister van VolksgezondheidJurist en econoom; werd in 2017 benoemd tot procureur-generaal van Californië, als opvolger van de huidige vicepresident Kamala Harris.

Pete ButtigiegMinister van TransportWas Bidens tegenstander in de Democratische voorverkiezing. Hij zal een positie moeten innemen die op het kruispunt van verschillende uitdagingen ligt: werkgelegenheid, infrastructuur, gelijkheid en klimaat.

Deb HaalandMinister van Binnenlandse ZakenEerste inheemse Amerikaanse vrouw aan het hoofd van een ministerie. Zij zal eindverantwoordelijk zijn voor het beheer van de natuurlijke hulpbronnen, met inbegrip van parken en olie- en gasvelden, alsmede van het culturele erfgoed van het land.

Miguel CardonaMinister van OnderwijsIn augustus 2019 werd Cardona benoemd tot commissaris voor Onderwijs, de eerste latino die in die functie werd benoemd. Hij was assistent-professor onderwijs aan het departement van onderwijskundig leiderschap aan de Universiteit van Connecticut.

Martin Joseph WalshMinister van ArbeidBurgemeester van Boston sinds 2014. Lid van het Huis van Afgevaardigden van Massachusetts (1997-2014). Hij is voorzitter geweest van de Commissie Ethiek en medevoorzitter van de Massachusetts Democratic Labor Caucus. (vakbonds steunende fractie in het parlement)Jennifer GranholmMinister van EnergieGouverneur van Michigan van 2003 tot 2011. De eerste vrouw die deze functie in deze staat bekleedde. Ze was ook procureur-generaal van Michigan.

Tom VilsackMinister van LandbouwHij is voormalig gouverneur van Iowa en was van 2009 tot 2017 minister van Landbouw onder Barack Obama. Een democraat van het establishment met een groot aantal bedrijfsbelangen en een betreurenswaardige staat van dienst op het gebied van klimaatverandering en burgerrechten.

Merrick GarlandMinister van JustitieGematigd en ervaren magistraat in Washington. Obama benoemde hem om de vacante betrekking van rechter in het Hooggerechtshof in te vullen na de dood van Antonin Scalia, die door de Republikeinen werd geblokkeerd vanwege de nabijheid van de verkiezingen van 2016.

Avril HainesDirecteur van de InlichtingendienstEerste vrouwelijke nummer 2 van de CIA (2013-2015). Nationaal Veiligheidsadviseur in 2015. Ook de eerste vrouw aan het hoofd van de Amerikaanse inlichtingendienst.

Jake SullivanNationaal VeiligheidsadviseurNationaal veiligheidsadviseur (2013-2014); voormalig plaatsvervangend stafchef van Hillary Clinton toen zij minister van Buitenlandse Zaken was en haar adviseur voor het buitenlands beleid bij haar kandidatuur voor 2016.

Ron KlainKabinetchefAdviseur van Democratische presidenten, vicepresidenten en senatoren. Ervaring met de beheersing van de ebola-epidemie in 2014; wordt beschouwd als een versterking in de strijd tegen COVID-19.

Mike DonilonBelangrijkste adviseur van de presidentHij was adviseur van vicepresident Joe Biden. Ook adviseur van Bill Clinton in de race voor het Witte Huis.