De laatste aflevering van Trump tegen Cuba is bijna grappig. Na meer dan 140 sancties sinds 2017, met bijna niets anders dan het saboteren van de Cubanen en het mislukken van zijn belofte het communistische eiland te disciplineren, neemt hij afscheid van het Witte Huis met de belachelijke daad het bedrijf dat Cubita koffie op de markt brengt op de zwarte lijst te zetten.
Is er ooit een leider geweest in de geschiedenis bij wie de discrepantie tussen het wereldwijde bereik van zijn macht en de belachelijkheid van zijn persoon zieliger was? Misschien een Romeinse keizer. Nero bijvoorbeeld, die naast een despoot, ook een seksist en een brandstichter was, zijn moeder, Agrippina, liet vermoorden, lijkt daarnaast zijn stiefbroer, een Brit, te hebben vergiftigd, zijn eerste vrouw, Claudia, te hebben geëxecuteerd en zijn tweede vrouw, Poppaea, midden in haar zwangerschap dood te hebben geschopt. Maar hij speelde de lier, en in zijn smaak voor muziek overtrof hij Trump.
Wij Cubanen zijn Trump zo beu dat de echo van wat hij in de laatste weken van zijn presidentschap doet ons gedempt bereikt, reeds zwevend in onverschilligheid. Na het afsnijden van de geldtransfers, de reizen van de VS-burgers en de olietankers, na de vervolging van bedrijven uit derde landen en de boetes van een miljard dollar op banken die met Cuba zaken deden, heeft bijna niemand nog belang gehecht aan dit voorval tegen de koffiedistributeur. En degenen die erachter kwamen, zetten de anekdote aan het einde van de lange rij van mislukkingen van de ‘Nero Gringo’.
Hier gaat het leven zijn gang. Op 1 januari wordt de converteerbare peso (CUC) uit de circulatie genomen en begint Cuba aan het proces van monetaire eenwording, dat zeven jaar heeft geduurd. Er zal nog maar één officiële valuta over zijn, de Cubaanse peso (CUP), met een omrekeningskoers van 24 peso’s naar de dollar, waarbij de voorspellingen van een ernstige devaluatie van de peso fout bleken. De zogenaamde “
Operatie orde op zaken” gaat gepaard met een hervorming van de salarissen, pensioenen en subsidies voor de meest kwetsbare personen.
President Miguel Diaz-Canel erkende dat het einde van de dubbele munt niet “de magische oplossing voor alle problemen” van de economie zal zijn, maar “het zal een meer solide vooruitgang mogelijk maken”, in een context die wordt gekenmerkt door de internationale economische crisis, de Covid-19 en de gevolgen van de VS-blokkade.
Diegenen die de unilaterale sancties van de machtige buurman tegen het eiland en zijn openlijke en geheime operaties negeren, geven de exclusiviteit van de oorzaak van het Cubaanse economische drama aan bureaucratie en overheidsinefficientie terwijl een grote kapitalist zoals Patrick Chovanec, professor aan de Universiteit van Colombia, deze dinsdag eraan herinnerde dat de ,,medische en humanitaire hulp niet aan een bevolking kan worden ontzegd wegens politieke meningsverschillen, zelfs in oorlog”. Trouwens, de voormalige minister van Handel van de regering Bush, Carlos Gutiérrez, reageerde onmiddellijk op de tweet van Chovanec: “
Dit is wat we al 60 jaar met Cuba doen! Het is tijd voor een verandering in het beleid.”)Tekorten en onzekerheid hebben ervoor gezorgd dat wachtrijen en prijzen op de zwarte markt omhoog zijn geschoten, terwijl de overheid te maken heeft met speculatie en hamsteren, en de impopulariteit erkent van winkels die alleen in vreemde valuta opereren: een maatregel die probeert het geld dat het land uitlekt terug te leiden naar de binnenlandse economie. Er worden heksentoeren verricht om gezinnen van hun basisvoedselmandje te voorzien, terwijl de autoriteiten herhaaldelijk bevestigen dat “niemand zal worden achtergelaten”.
Maar het moeilijkste jaar dat de Cubanen in lange tijd hebben meegemaakt eindigt met een formidabel stukje nieuws: “
Soberana 02″, het nationale kandidaat-vaccin tegen Covid 19, zit reeds in fase twee van de klinische proeven en is het eerste in Latijns-Amerika dat naar dat stadium doorgaat. Van de meer dan 200 vaccinprojecten die wereldwijd worden beheerd, is “
Soberana” het 30ste in de 14 landen die toestemming hebben gekregen van de regelgevende instantie om door te gaan naar proeven op mensen.
Stel je – te midden van dit alles – het drama voor van degenen die proberen om de laatste uren van het internationale VS-beleid onder Trump te interpreteren en die ontdekken dat Kave Coffee Company alle aandacht van de president kreeg in de laatste kwelling van zijn termijn, wegens de zonde van de verkoop van Cubita koffie. Dit is een belediging, zelfs voor de nagedachtenis van Nero. Denk aan de laatste litanie van T.
S. Eliot’s gedicht “
The Hollow Men”: “
This is how the world ends/ This is how the world ends/ Not with a bang but with a whimper.”
De Holle ManZo komt de wereld aan zijn eindeZo komt de wereld aan zijn eindeNiet met een knal maar met een zucht Cubadebate