Vijf jaar geleden actualiseerde Cuba zijn migratiebeleid en werd het makkelijker voor de eilandbewoners om het te verlaten of ernaar terug te keren. Slechts 11% van de Cubanen die naar het buitenland reisden, deden dat om daar te blijven.
Ondanks de vijandigheid van de nieuwe VS-regering en de uitvoering van maatregelen die de stroom van mensen tussen de twee landen belemmeren, blijft Cuba zijn immigratiebeleid actualiseren om het aan te passen aan de tijd en de migratie op een legale, ordelijke en veilige manier te laten verlopen.
Op 14 januari 2013 werden een aantal maatregelen genomen om reizen van en naar het eiland door Cubanen te vergemakkelijken en de relatie tussen het eiland en hun emigranten te verbeteren, altijd op basis van het principe dat dergelijke maatregelen bij soeverein besluit van de staat worden genomen en niet in reactie op druk of verplichtingen van wie dan ook. Dit een proces dat niet alleen rekening houdt met de meningen van de inwoners van het land, maar ook met die van de Cubaanse gemeenschap in het buitenland.
Hier kan je de lijst van concrete maatregelen raadplegen (in het Spaans)De veranderingen gaan terug tot de bijeenkomst met emigranten in 1978, geleid door Fidel Castro Ruz Revolutie, later overgenomen door president Raúl Castro Ruz. Er zijn nieuwe omstandigheden”, zei Fidel toen na afloop van de eerste ontmoeting met emigranten. Hij verwees naar de vermindering van de agressiviteit van de regering van president Carter en naar de opkomst van een nieuwe generatie Cubaanse emigranten die graag banden met hun land van herkomst willen onderhouden. “Deze nieuwe omstandigheden maken het mogelijk een dergelijk beleid te voeren (o.a. m.b.t. beslissingen over meer reizen en gezinshereniging). Het was nooit eerder mogelijk geweest. Ik denk dat we nu doen wat we kunnen en moeten doen in omstandigheden waar dat mogelijk is.” Sindsdien hebben er andere uitwisselingen plaatsgevonden, zoals de conferenties van 1994,1995 en 2004 over natie en emigratie, waar nieuwe maatregelen zijn genomen met het oog op migratie en met aandacht voor de Cubaanse gemeenschap in het buitenland.
Zoals blijkt uit de voortdurende actualisering van de wetgeving en het overwegen van nieuwe maatregelen, is er een vaste wil om de banden van Cuba met zijn burgers die in het buitenland wonen verder te versterken.
SUCCESVOLLE IMPLEMENTATIE ONDANKS OBSTAKELSVolgens de beschikbare cijfers, de sociale impact ervan en de commentaren die in onze krant op verschillende manieren worden ontvangen, worden de veranderingen die sinds 2013 zijn doorgevoerd geapprecieerd door de Cubanen, waar ze zich ook bevinden. Bovendien zagen de bevoegde autoriteiten erop toe dat de uitvoering ervan in de voorbije vijf jaar normaal is verlopen.
De belangrijkste hinderpaal voor de volledige normalisering van Cuba’s migratiebetrekkingen met de wereld blijft echter uit Washington komen. Er is een lange geschiedenis van manipulatie van de mensenstromen als wapen tegen de revolutie, een praktijk die mensenlevens heeft gekost en mensenhandel en kaping van schepen en vliegtuigen heeft bevorderd en andere illegale acties.
Cubadebate