De revolutionaire regering van de Republiek Cuba veroordeelt krachtig de tegen president Dilma Rousseff gepleegde parlementaire en gerechtelijke staatsgreep.

Door de president, en met haar de Arbeiderspartij (PT) en andere geallieerde linkse politieke krachten uit de regering te zetten zonder dat er enig bewijs van corruptie of verantwoordelijkheid is, vormt een daad van ongehoorzaamheid ten aanzien van de soevereine wil van het volk dat haar heeft verkozen.

Onder de regeringen van Luiz Inácio Lula en van Dilma Rousseff werd er een sociaal-economisch model ontwikkeld waardoor Brazilië haar productie stevig kon doen groeien, met een sociale inclusie, verdediging van de natuurlijke rijkdommen, jobcreatie, armoedebestrijding, waarbij meer dan 35 miljoen Brazilianen die in onmenselijke omstandigheden leefden uit de ellende werden gehaald en het inkomen van 40 miljoen anderen werd verhoogd, met de uitbreiding van de kansen voor onderwijs en volksgezondheid, zelfs in sectoren die tot dan aan de rand van de maatschappij stonden.

Brazilië was in die periode een van de stuwende krachten achter de integratie van Latijns-Amerika en de Caraïben. De nederlaag van het Vrijhandelsakkoord voor de Amerika’s (ALCA), het bijeenroepen van de Top van Latijns-Amerika en de Caraïben over de integratie en ontwikkeling (CALC) die tot de oprichting van de CELAC heeft geleid en de vorming van UNASUR zijn belangrijke gebeurtenissen in de recente geschiedenis van de regio die van de actieve rol van dat land getuigen.

Ook haar inzet voor de naties van de Derde Wereld, in het bijzonder in Afrika, haar actief lidmaatschap van de groep van de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika) en haar inzet in het kader van de Verenigde Naties, in de UNO-organisatie voor Voedsel en Landbouw (FAO) en in de Wereldhandelsorganisatie vormen, onder andere, een erkenning van haar internationaal leiderschap.

De Braziliaanse regeringen onder de leiding van de PT in essentiële internationale domeinen zoals de verdediging van de vrede, de ontwikkeling, het leefmilieu en de programma’s tegen de honger verdienen eveneens alle lof.

De inspanningen van Lula en Dilma om het politieke systeem te hervormen en de financiering van de partijen en hun campagnes op orde te stellen zijn ook zeer goed gekend, evenals hun steun aan opgestarte corruptieonderzoeken en de onafhankelijkheid van de daarmee belaste instellingen.

De krachten die thans de lakens uitdelen hebben aangekondigd dat ze de oliereserves in de diepe wateren zullen privatiseren en in de sociale programma’s zullen snoeien. Ze spreken ook over een buitenlandbeleid dat de betrekkingen met de grote internationale machtscentra op de eerste plaats zal zetten. Tegen velen die de president hebben veroordeeld loopt een onderzoek naar corruptie.

De gebeurtenissen in Brazilië tonen nog maar eens het offensief van het imperialisme en de oligarchie tegen de revolutionaire en progressieve regeringen van Latijns-Amerika en de Caraïben, ze bedreigen de vrede en de stabiliteit van de naties en ze gaan in tegen de letter en de geest van de Verklaring die Latijns-Amerika en de Caraïben tot vredeszone uitroept die de staats- en regeringsleiders van de regio tijdens de tweede top van de CELAC in januari 2014 in Havana hebben ondertekend.

Cuba bevestigt zijn solidariteit met de president en kameraad Lula, met de Arbeiderspartij en vertrouwt erop dat het Braziliaanse volk zijn sociale verworvenheden zal verdedigen en zich vastberaden zal verzetten tegen het neoliberale beleid dat men het wil opleggen en tegen de roof van zijn natuurlijke rijkdommen.

Havana, 31 augustus 2016Bron: GranmaVertaling door Erwin Carpentier