Wat weten de mensen over het politiek in Cuba? En in hoeverre nemen ze de clichés over het eigenzinnige eiland over? Op het wereldfeest eind augustus in Genk deden leden van de groep Limburgo Presente [1] de proef op de som.
Aan de stand van ABVV – Linx+ hadden ze postgevat, de activisten van Limburgo Presente en ze vroegen de passanten om de petitiekaartjes voor de vrijlating van de Cuban 5 te tekenen. Maar ze wilden ook de omstaanders testen op hun kennis van het Cubaanse politieke systeem. Dat gebeurde aan de hand van vier vragen en multiple choise antwoorden.[2] Die werden voorafgegaan door een opinievraag of ze al of niet akkoord waren met de stelling dat Cuba een dictatuur is. In totaal namen 68 personen deel aan de test.
Op de stelling “Cuba is een dictatuur” antwoordde 37 of 54 % met “akkoord” en 24 of 35 % met “niet akkoord”. (Enkelen beantwoordden die vraag niet).
Als we de antwoorden van de groep die Cuba een dictatuur vindt (groep “dictatuur”) vergelijken met die van de groep die Cuba geen dictatuur noemen (groep “geen dictatuur”) dan zien we het volgende :Bij groep “dictatuur” waren 51 van de 148 (4 x 37) vragen correct [3] beantwoordt = 34 %.
Bij de groep “geen dictatuur” waren 67 van de 96 (4 x 24) vragen correct beantwoordt = 70 %.
Met andere woorden, op een echt schoolexamen zou de groep die Cuba een dictatuur vindt dik gebuisd zijn en de anderen zouden er door zijn met (net) onderscheiding. De eerste groep laat zich duidelijk meer inspireren door de klassieke vooroordelen tegen en clichés over het socialistische Cuba.
Dat blijkt nog duidelijker als we de resultaten van vragen 2 en 3 bekijken:Groep “dictatuur” kiest daar in grote meerderheid voor antwoord 2b: “alleen de KP mag kandidaten voordragen” (70%) en 3a: “om kandidaat te zijn moet je lid zijn van de KP” (65%)Bij de groep “geen dictatuur” liggen die cijfers heel wat lager: 13% voor 2b en 8% voor 3a.
Hetzelfde verschil tussen de twee groepen bij vraag 4.
Bij de groep “dictatuur” denkt 49% dat de belangrijke bijsturing van de Cubaanse economie in 2007 gebeurde in de ministerraad (4a). De andere groep antwoordt in grote meerderheid (75%) correct, namelijk dat er bespreking in duizenden wijkraden en massaorganisaties aan voorafging. M.a.w. de groep die Cuba geen dictatuur vindt heeft toch enige weet van de uitgebreide participatieve democratie in dat land. De andere groep duidelijk niet.
Of men kan het omdraaien: Wie weet heeft van deze participatieve democratie noemt Cuba geen dictatuur meer.
De resultaten op vraag 3 wijzen in dezelfde zin:Het correcte antwoord “kandidaten moeten door de kiezers van het lokale kiesdistrict voorgedragen worden” (3c) scoort bij groep “geen dictatuur”: 88% (21 op 24) en bij groep “dictatuur” slechts 24% (9 op 37).
Uiteindelijk kregen we 4 formulieren binnen waar alle vragen correct waren beantwoord. Bij loting kreeg een van hen het boek De Factor Fidel.[1] Limburgo Presente is ontstaan uit een reis van Limburgse ABVV-ers naar Cuba in augustus 2007. Ze willen de solidariteit met Cuba binnen de vakbond doen groeien.[2] In Cuba0 zijn er geen verkiezingen0 zijn er wel verkiezingenVoor de verkiezingen0 mogen meerdere partijen kandidaten voordragen0 mag alleen de KP kandidaten voordragen0 mag geen enkele partij kandidaten voordragenOm kandidaat te zijn0 moet je lid zijn van de KP0 moet je voldoende geld hebben om de campagne te financieren0 moet je door de kiezers van het lokale kiesdistrict voorgedragen wordenDe bijsturing van de economische koers in 2007 kwam tot stand0 door en beslissing in de ministerraad0 na een grondige bespreking en amendering in de parlementscommissie van economische zalen0 na een bespreking en amendering in de duizenden wijkraden en massaorganisaties in het land[3] Correcte antwoorden: 1a, 2c, 3c, 4c. Op de achterzijde van het formulier was het electoraal systeem van Cuba in een notendop uit de doeken gedaan.