Een boodschap uit Miami, gebracht door Andres GómezGoedenavond iedereen. Het verheugt me hier bij jullie te zijn.

Ik woon in een stad, Miami, die de vertegenwoordiging is van de klassenhaat, het oude imperialistische en contrarevolutionaire project tegen het revolutionaire proces van het Cubaanse volk en het terrorisme. Miami brengt de slechtste eigenschappen van de mensheid tot uiting.

Op deze slotact, die een eerbetoon wil zijn aan de kwaliteiten van Che en aan zijn levenswerk neem ik deel als vertegenwoordiger van de progressieve Cubaanse migranten, die ook in Miami wonen. Die migranten wonen niet alleen in Miami, we verdedigen er ook al dertig jaar het Cubaanse volk, ons volk, en onszelf tegen de anti-Cubaanse agressie van de opeenvolgende Amerikaanse regeringen, die al 51 jaar lang duurt.

Dit aanhoudende agressiebeleid maakt onder andere gebruik van subversie, terrorisme en een moordende blokkade met de bedoeling het Cubaanse volk te doen buigen. Ze willen het doen afzien van zijn onafhankelijkheid, zijn vrijheden en zijn revolutionaire verworvenheden.

En toch is het Miami van vandaag niet te vergelijken met het Miami van gisteren. De laatste tien jaar hebben de demografische veranderingen de controle van extreemrechts op deze stad aanzienlijk verminderd. Sommige van die veranderingen waren onvermijdelijk. Ze hebben te maken met de duur van een mensenleven en het aankomen van nieuwe generaties. Andere hebben te maken met de binnenkomende legale immigratie vanuit Cuba.

Het grootste deel van de meer dan een half miljoen Cubanen die in Miami wonen emigreerde uit Cuba vanaf 1980. De overgrote meerderheid daarvan deed dit om economische of persoonlijke redenen. Dit geldt trouwens voor de meeste migranten waar ook ter wereld. Deze Cubanen delen dan ook de ideologische standpunten van de contrarevolutionairen niet.

De verklaring hiervoor is eenvoudig: toen die mensen nog in Cuba woonden, ondervonden zij de gevolgen van dit moordende beleid aan den lijve en hun achtergebleven gezinnen en verwanten lijden er nog altijd onder. Zij hunkeren naar vrede voor hun geliefden in Cuba, zij hunkeren naar vrede voor heel het Cubaanse volk.

De nieuwe regering van Obama heeft laten weten dat zij het Amerikaanse beleid tegen Cuba wil herevalueren. Dat is nodig want de objectieven van dat beleid zijn jammerlijk mislukt. Het staat bovendien in de ogen van de meerderheid van de heersende klasse de nationale belangen van de VS in de weg.

Ook de overgrote meerderheid van de regeringen van Latijns-Amerika en de Caraïben eist dringend een beleidsverandering. Hun eis is een weerspiegeling van de buitengewone veranderingen in de regio zelf. Celso Amorín, de Braziliaanse minister van Buitenlandse Zaken drukte dit gezamenlijke standpunt het meest kernachtig uit: ‘Het buitenlands beleid van de VS ten aanzien van Latijns-Amerika passeert langs Cuba.’De belangen binnen de VS die aan dit beleid een einde wensen te maken zijn veelvuldig en zeer verscheiden, maar worden elke dag talrijker en politiek sterker. De progressieve sectoren van het land hebben er altijd al op aangestuurd. In recente jaren hebben zich om verschillende redenen andere sectoren aangesloten, niet omdat ze progressief zouden zijn, maar vanuit economische beweegredenen.

Op dit ogenblik uit de verandering in het politieke klimaat in de VS met betrekking tot Cuba zich in de steun voor een geleidelijke beëindiging van het beleid. Die verandering krijgt steun vanuit de beide grote partijen in het Congres.

Het probleem voor de nieuwe Amerikaanse regering is hoe het huidige beleid te beëindigen, hoe het stap voor stap af te breken. Het zal niet gemakkelijk zijn. Want om dat te kunnen moet deze regering afstand doen van bepaalde basisprincipes in haar imperialistisch buitenlands beleid, vooral dan tegenover het revolutionaire Cuba. Ze zal oude methodes van overheersing moeten laten vallen wegens niet meer afdoend en nieuwe, aanvaardbare methodes hanteren om haar invloed te behouden, vooral dan in dat deel van de wereld.

Ik wil het vanavond ook hebben over onze Vijf broeders Gerardo, Ramón, Antonio, Fernando en René. Al acht jaar lang ondersteunt de progressieve sector van de Cubaanse migranten in Miami de eis voor hun onmiddellijke vrijlating.

Onlangs kwam een vraag tot strafvermindering voor Antonio voor. Tijdens de zitting legde de Openbare Aanklager – de VS-regering dus – uit waarom hij besloten had tot een overeenkomst met de verdediging. Hij gaf daarin expliciet toe dat hij de publieke opinie, in de VS en in heel wereld, tegen heeft. De publieke opinie veroordeelt het volslagen vals en arbitrair karakter van het juridisch proces tegen de Vijf en de daaruit volgende straffen. Zo’n opinie brengt volgens de Openbare Aanklager schade toe aan de Amerikaanse belangen. Ik overdrijf zijn merkwaardige uitspraak absoluut niet!

Die uitspraak van de Openbare Aanklager is een duidelijke erkenning van het succes van de politieke beweging, die al jarenlang over heel de wereld het arbitraire en leugenachtige karakter van dit proces aanklaagt en de onmiddellijke vrijlating van de Vijf blijft eisen.

Beste kameraden: vandaag nog meer dan ooit moeten we onze inspanningen voor de vrijlating van onze Vijf Cubaanse broeders verdubbelen. Laat ons samenwerken om bij te dragen aan het einde van het imperialistisch beleid dat meer dan een halve eeuw lang het grootse revolutionaire project van het Cubaanse volk probeert te vernietigen.

Ik dank u.