President Evo Morales kwam als winnaar uit de bus tijdens de eerste ronde van de presidentsverkiezingen in Bolivia op 20 oktober, maar de oppositie is vastbesloten om de resultaten te verwerpen.

De spanningen zijn in Bolivia toegenomen na de algemene verkiezingen van 20 oktober. De rechtse oppositie heeft geweigerd de resultaten te erkennen die ertoe hebben geleid dat president Evo Morales van de Movimiento Al Socialismo (MAS) 47,07% van de stemmen heeft gewonnen en zo in de eerste ronde overwinning behaalde op Carlos Mesa van de Comunidad Ciudadana , met 36,52. De oppositie beweert dat aangezien de aanvankelijke resultaten erop wezen dat een 2de ronde noodzakelijk zou zijn, verkiezingsfraude werd begaan om Morales de 10 puntmarge te geven die een 2de ronde overbodig maakt.

Sindsdien is de reeds verdeelde oppositie echter aan het rommelen om tot een gezamenlijk standpunt en eisen met betrekking tot de verkiezingen te komen. Hun gebrek aan coherentie heeft duidelijk gemaakt dat de werkelijke bedoelingen van de oppositie niet zijn de Boliviaanse democratie en democratische instellingen te verdedigen, maar om een regimeverandering uit te lokken door het ontstaan van chaos.

Als reactie op de toenemende spanningen over de resultaten heeft de Boliviaanse regering bijvoorbeeld de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) uitgenodigd om een audit van het verkiezingsproces uit te voeren om de legitimiteit van de resultaten te verifiëren. Deze audit is op 31 oktober van start gegaan. Hoewel de OAS zich de dag na de verkiezingen van 21 oktober al had opgeroepen tot een tweede ronde, waaruit een duidelijke vooringenomenheid tegen Morales blijkt, verklaarden verschillende sectoren van de oppositie toch dat zij deze audit verwerpen.

Aanvankelijk aanvaardde presidentskandidaat Carlos Mesa de OAS-audit, maar na een ontmoeting met Fernando Camacho, de leider van de oppositie in Santa Cruz, het bolwerk van de anti-Moraleskrachten, heeft Mesa echter aangekondigd dat hij de audit van de OAS heeft verworpen. Als ze echt geloofden dat er fraude was gepleegd, waarom zouden ze dan de audit afwijzen, vooral als de auditor allesbehalve pro-Morales is?

In de tussentijd is de druk op de straten in het hele land toegenomen om de nietigverklaring van de resultaten te eisen. Juan Ramón Quintana, de minister van het presidentschap in Bolivia, zei dat “wat we zien is een plan voor een staatsgreep dat op intense wijze en in verschillende snelheden op het hele nationale grondgebied wordt ontrold”.

De nacht na de verkiezingen hebben gewelddadige groepen de kantoren van de verkiezingsautoriteit in Potosi, Sucre en Tarija in brand gestoken. In de stad Santa Cruz gebuerde dat op 22 oktober en sindsdien zijn er aanhoudende gewelddadige mobilisaties, andere sabotageacties en een nationale staking.

Ook in andere steden zijn er kleinschalige protesten gehouden en sinds kort is de hoofdstad, La Paz, het epicentrum van de protesten van de oppositie geworden.

Het is echter niet alleen de rechtervleugel die zich heeft gemobiliseerd. Er waren al verschillende massale mobilisaties ter ondersteuning van Evo Morales en zijn overwinning bij de laatste verkiezingen, en om de aanhoudende couppoging aan de kaak te stellen. Op 28 oktober trokken duizenden mensen uit boerenbewegingen, jeugdbewegingen, mijnwerkersbonden en inheemse bewegingen de straat op in El Alto, een grotendeels inheemse, arbeidersstad in de buurt van La Paz en een historische basis van MAS, om hun stemmen en de resultaten te verdedigen.

Duizenden mijnwerkers gemobiliseerd in La Paz op 29 oktober zongen: “

Mesa, dief, we zullen oktober niet vergeten” Een verwijzing naar de slachting die plaatsvond in El Alto op 11 oktober 2003 tijdens de “gasoorlog”, toen Mesa vice-president was, en meer dan 80 mensen werden gedood en honderden gewond.

Op 30 oktober was er een nog grotere betoging van mijnwerkers, inheemsen, buurtverenigingen, jongerenactivisten en burgers. Ze marcheerden van El Alto naar La Paz ter ondersteuning van Evo Morales. Het gezang “

Ev,o je bent verdomme niet alleen” was de centrale slogan van het volk.

De volgende dag, op 31 oktober, kwamen opnieuw duizenden uit verschillende delen van het land naar La Paz om zich aan te sluiten bij mobilisaties ter ondersteuning van Evo Morales.

In het licht van de toenemende aanvallen van de oppositie besloten de deelnemers aan de mobilisatie om te overnachten in een wake op Plaza Murillo, het centrum van het politieke leven waar het presidentieel paleis en het Nationaal Congres van Bolivia zijn gevestigd.

Later op de dag kwamen oppositiegroepen in La Paz bijeen om een ‘cabildo’ of een open bijeenkomst te houden waar verschillende resoluties over hun standpunt en eisen werden goedgekeurd. Marco Teruggi meldde dat deze onder andere de eis tot nietigverklaring van de verkiezingen, het aftreden van Evo Morales, de afwijzing van de audit van de OAS, een oproep tot nieuwe verkiezingen, de oprichting van een nieuwe Hoge Verkiezingsrechtbank, en het “radicaliseren van de druk” omvatten.

Na het ‘cabildo’ besloten de demonstranten van de oppositie om naar Plaza Murillo te marcheren en probeerden met geweld de lijn van de politie te doorbreken die de MAS-aanhangers en mijnwerkers die daar vannacht hadden gekampeerd, beschermde. De gewelddadige confrontaties met explosies van dynamiet en vuurwerk door demonstranten van de oppositie duurden tot middernacht.

Regeringsautoriteiten en volksbewegingen in Bolivia stellen aan de kaak dat de spanningen elke dag escaleren en dat het een staatsgreep-achtig scenario is. Zowel Evo Morales als vice-president Álvaro García Linera hebben de bedoelingen van de rechtse oppositie om chaos te veroorzaken en het land te destabiliseren met gewelddadige protesten en stakingen aangeklaagd.

Juan Ramón Quintan verklaart: “

Er is geen twijfel mogelijk dat het een door de Verenigde Staten gefinancierde staatsgreep is, ze hebben geleerd om hun stukken goed te verplaatsen, vooral om een verhaal tegen de regering in stand te houden”. Hij voegde eraan toe dat “

Bolivia zal veranderen in een groot slagveld, een modern Vietnam omdat de sociale organisaties hier een horizon hebben gevonden om hun autonomie, soevereiniteit en identiteit opnieuw te bevestigen”.

Ook internationaal hebben volksbewegingen en politieke leiders zich achter Evo Morales en de Boliviaanse democratie geschaard. Gisteren werd er een Twitter-storm gehouden met de hashtag #EvoPresidenteLegítimo (Evo Legitieme President) en mensen van over de hele wereld hebben zich verenigd om hun steun te geven aan Morales en het veranderingsproces in het land en om de aanhoudende pogingen tot een staatsgreep te verwerpen.

Evernote