Door John Kirk en Stephen Kimber op 15 mei 2024

Havana-syndroom’ en Trudeau-als-zoon-van-Fidel non-verhalen zijn slechts de laatste onjuiste beweringen om Cuba in diskrediet te brengen.

Het lijkt erop dat Fox Nation, (een videodienst op abonnementsbasis en partner van Fox News Channel), binnenkort een documentaire presenteert over de relaties tussen Canada en Cuba, waarin de nauwe banden tussen de familie Trudeau en Fidel Castro worden benadrukt – en in het bijzonder de theorie dat premier Justin Trudeau de buitenechtelijke zoon is van de overleden Cubaanse leider.

Deze bizarre samenzweringstheorie is bij verschillende gelegenheden weerlegd. De fysieke onmogelijkheid – Margaret Trudeau ontmoette Fidel Castro pas toen Justin vijf was – lijkt over het hoofd te zijn gezien. Onderzoekers van Fox leverden zeer dubieus “bewijs” dat Fidel Margaret Trudeau zwanger zou hebben gemaakt tijdens een bezoek aan Cuba.

En ja, hoewel Justin Trudeau een emotioneel eerbetoon gaf na de dood van de Cubaanse leider in 2016, is er geen enkel bewijs dat hij de zoon van Castro is.

Helaas is Cuba nooit ver weg voor samenzweringstheoretici. De kwestie van het “Havana-syndroom” en verwante “sonische aanvallen” (voor het eerst opgemerkt in Cuba met een fanfare van negatieve publiciteit in 2016) werd onlangs weer opgepikt, dit keer in een recente aflevering van CBS’s 60 Minutes. Het bood zeer controversiële argumenten om te wijzen op Russisch onheil. Een meer evenwichtige analyse laat echter zien dat het centrale argument onjuist is:

In maart 2023 merkte de Amerikaanse directeur van de nationale inlichtingendienst op dat het “syndroom” waarschijnlijk te wijten was aan “reeds bestaande aandoeningen, conventionele ziekten en omgevingsfactoren” – en toonde aan dat er geen bewijs was van geheime wapens of gerichte energiebronnen/sonische wapens. Twee jaar eerder had een panel van experts geconcludeerd dat de “sonische aanvallen” waarschijnlijk de paringsroep van lokale krekels waren.

De National Intelligence Council verwierp het idee dat vijandelijke agenten verantwoordelijk waren. Hun onderzoek, dat meerdere jaren in beslag nam en waarbij zeven nationale inlichtingendiensten betrokken waren, onderzocht bijna 1500 gevallen van getroffen mensen in 96 landen. Vijf van de nationale Amerikaanse inlichtingendiensten concludeerden dat het “zeer onwaarschijnlijk” was dat een buitenlandse tegenstander verantwoordelijk was voor de symptomen.

Het Amerikaanse National Institute of Health (NIH) voerde zijn eigen gedetailleerde studies uit tussen 2018 en 2022 en concludeerde dat er geen geloofwaardig bewijs was om een aanval door een mysterieus energiewapen aan te tonen. In feite toonde hun studie geen significante verschillen tussen slachtoffers van het “Havana-syndroom” en gezonde overheidsmedewerkers.

Hoewel de vijf jaar durende NIH-analyse en het gedetailleerde onderzoek van zeven vooraanstaande Amerikaanse inlichtingendiensten het erover eens waren dat de getroffen mensen inderdaad leden aan verontrustende symptomen, toont het onderzoek dus aan dat de oorzaken eerder te wijten waren aan een verscheidenheid aan factoren, waaronder niet gediagnosticeerde aandoeningen, omgevingsfactoren, stress, vermoeidheid en depressie. Als gevolg hiervan worden “sonische aanvallen” in de officiële terminologie nu “afwijkende gezondheidsincidenten” genoemd.

Helaas zijn het “Havana-syndroom” en de Trudeau-als-de-zoon-van-Fidel non-verhalen slechts de laatste onjuiste beweringen die gepromoot worden om Cuba in diskrediet te brengen.

Kirk en Kimber

Enkele voorbeelden uit het verleden:

Een boze Fidel Castro beval de moord op president John F. Kennedy in de nasleep van de invasie in de Varkensbaai in 1961. Onwaar

Nee.

In de jaren ’80 werd algemeen aangenomen door de media dat Cubaanse troepen actief vochten in Angola tegen het Zuid-Afrikaanse leger op bevel van Moskou, omdat Cuba duidelijk een pion was van de Sovjet-Unie. Onwaar

Het “embargo” dat in 1962 tegen Cuba werd afgekondigd en sindsdien door verschillende belangrijke wetten werd versterkt, is in feite een verkeerde benaming, aangezien Cuba vrij handel kan drijven met de Verenigde Staten. onwaar

In zijn laatste ambtsweek herriep Donald Trump een presidentieel besluit van Barack Obama en plaatste Cuba op de lijst van landen die het internationale terrorisme zouden steunen (dit is een standpunt dat door de regering Biden werd gehandhaafd).

Cuba is al sinds het begin van de jaren zestig het slachtoffer van terrorisme: meer dan 3.000 Cubanen werden gedood en 2.000 gewond bij terroristische acties op het eiland. Bovendien vuurde een Cubaanse balling in april 2020 32 schoten met een AK-47 geweer af op de Cubaanse ambassade in Washington en werden er op 23 september ook twee molotovcocktails naar de ambassade gegooid.

Helaas is de meeste media-aandacht voor Cuba onevenwichtig en negatief. En met de naderende verkiezingsgekte in de Verenigde Staten (en het onevenredige gewicht van Florida in dat proces), moeten we voorbereid zijn op meer fake news en leugens. Triest, maar waar.

Over de auteurs:

John M. Kirk is emeritus hoogleraar Latijns-Amerikaanse studies aan de Dalhousie University in Halifax, Canada, en de auteur/co-editor van verschillende boeken over Cuba. Het meest recente is Contemporary Cuba: The Post-Castro Era (Rowman and Littlefield, 2023).

Stephen Kimber is een bekroond schrijver, redacteur, omroeper en docent. Hij is al meer dan 50 jaar journalist en auteur van 14 boeken (twee fictie en 12 non-fictie), waaronder het veelgeprezen What Lies Across the Water: Het echte verhaal van de vijf Cubanen.