Internationale solidariteit is de tederheid van de volkeren, zei Che Guevara. Weinig landen hebben dit adagium zo krachtig in de praktijk omgezet als Cuba. Hieronder een schets van de historische banden tussen twee verschopte naties: Cuba en Palestina.
Westers cynisme
De Palestijnse strijd tegen de Israëlische bezetting kreeg een nieuwe relevantie op het internationale toneel na de escalatie die startte op 7 oktober. De wreedheid van de Israëlische aanval, niet te vergelijken met eerdere agressies, heeft het cynisme blootgelegd van veel van de grote westerse mogendheden.
Zij werpen zich op als voorvechters van ‘mensenrechten’, maar staan onverschillig tegenover de genocide die voor hun ogen wordt gepleegd, op basis van kille berekening van geopolitieke belangen.
De inspanningen van de mainstream media zijn er tegenwoordig op gericht om de daders als slachtoffers te presenteren, het Palestijnse verzet te demoniseren en de acties van Israël onzichtbaar te maken of te bagatelliseren.
De wreedheid van de Israëlische aanval heeft het cynisme blootgelegd van veel van de grote westerse mogendheden
In dit al lang durend conflict is het gepast om te wijzen op het mooie verhaal van solidariteit tussen volkeren, dat een klein Caribisch eiland al tientallen jaren schrijft. Cuba, die door de grote commerciële media kartels wordt afgeschilderd als een ‘verschrikkelijke en onmenselijke dictatuur’, was en is een van de sterkste verdedigers van het Palestijnse volk.
Fidel en de Palestijnse zaak
Hoewel de Cubaanse Revolutie al vroeg haar solidariteit met het Palestijnse volk toonde, waren de figuur van Fidel, zijn begrip van de Arabische wereld en de relaties die hij opbouwde met de belangrijkste leiders en verzetsbewegingen in dat geografische gebied van groot belang. Van bijzonder belang was zijn relatie met Yasser Arafat, de historische leider van het Palestijnse verzet.
Op 12 oktober 1979, in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Beweging van Niet-Gebonden Landen, sprak Fidel nadrukkelijk over het Israëlisch-Palestijnse conflict, met woorden die vandaag de dag nog steeds relevant zijn:
“Vanuit het diepst van onze ziel verwerpen wij met al onze kracht de meedogenloze vervolging en genocide die het nazisme destijds tegen het Joodse volk heeft ontketend. Maar ik kan me niets voorstellen dat er meer op lijkt in onze hedendaagse geschiedenis dan de uitzetting, vervolging en genocide die het imperialisme en het zionisme vandaag uitvoeren tegen het Palestijnse volk.”
In 1982, in dialoog met de Palestijnse leider Yasser Arafat, deelde Fidel de beslissing van Cuba mee om 500 Palestijnse kinderen op te nemen om hun studies uit te voeren in de Antilliaanse natie.
Dit is het begin van een samenwerking waarbij in de loop der jaren duizenden Palestijnen opgeleid werden in geneeskunde, techniek en andere beroepen die fundamenteel zijn voor de ontwikkeling van hun gemeenschap. Tot op de dag van vandaag studeren honderden jonge Palestijnen aan verschillende Cubaanse universiteiten met beurzen van de Cubaanse regering.
“Ik kan me niets voorstellen dat meer lijkt op de Holocaust dan de uitzetting, vervolging en genocide tegen het Palestijnse volk”
Fidel heeft tijdens zijn uitgebreide politieke carrière op talloze internationale forums de Palestijnse situatie aan de orde gesteld. En toen hij eenmaal met pensioen was, bleef hij de realiteit in het gebied op de voet volgen.
Zijn verontwaardiging over de straffeloosheid van de Israëlische genocide drukte hij uit in een tekst die op 6 augustus 2014 werd gepubliceerd in zijn gebruikelijke opiniecolumn in de krant Granma, onder de titel: ‘Palestijnse Holocaust in Gaza’.
Het huidige conflict
Het geweld dat op 7 oktober losbarstte heeft een huiveringwekkende tol geëist van Palestijnse levens. Meer dan 26.000 Palestijnen zijn gedood door Israël, waaronder meer dan 10.000 kinderen, en de aantallen blijven stijgen. Tal van internationale organisaties hebben de aanvallen op ziekenhuizen, scholen, woonhuizen, moskeeën en het illegale gebruik van witte fosfor tegen burgers veroordeeld.
In een recente brief heeft de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, aan de kaak gesteld dat meer dan 80 procent van de bevolking van Gaza ontheemd is.
Cuba heeft vanaf het begin van deze nieuwe escalatie een standpunt ingenomen dat in overeenstemming is met zijn historische beleid van steun aan het Palestijnse volk en van een vreedzame oplossing voor het conflict.
Om maar een paar zaken te noemen: het eiland heeft de resolutie “Het recht op zelfbeschikking van het Palestijnse volk” gepromoot en ervoor gestemd. Cuba heeft, als lid van de Niet gebonden landen, het standpunt van die organisatie gesteund voor de Uitvoerende Raad van de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens, waarin het het mogelijke gebruik van verboden wapens door Israël aan de kaak gesteld wordt.
“De genocide die Israël uitvoert tegen het Palestijnse volk, met de medeplichtigheid van de VS, moet nu stoppen”
Cuba heeft ook deelgenomen aan de vele internationale fora, waaronder verschillende buitengewone zittingen van de Algemene Vergadering van de VN, waarin een staakt-het-vuren werd geëist en de rechten van het Palestijnse volk werden verdedigd.
Op 17 november had de Cubaanse president Miguel Díaz-Canel een ontmoeting met 144 jonge Palestijnen die in Cuba studeren. In dialoog met hen bekrachtigde hij het vastberaden standpunt van het land aan de kant van de Palestijnse zaak.
Op 23 november werd een massale solidariteitsmars georganiseerd langs de Malecon in Havana, waar tienduizenden Cubanen hun solidariteit en afwijzing uitspraken, niet alleen van het Israëlische beleid, maar ook van het imperialistische beleid van Washington in de regio.
In het licht van de nieuwe resolutie die op 13 december met een absolute meerderheid werd goedgekeurd in de Algemene Vergadering van de VN, sprak de Cubaanse president zich op sociale netwerken onomwonden uit:
“De genocide die Israël uitvoert tegen het Palestijnse volk, met de medeplichtigheid van de VS, moet nu stoppen. We moeten dringend de eis van deze nieuwe resolutie van de Algemene Vergadering van de VN oppakken om onmiddellijk een einde te maken aan de barbaarsheid in Gaza. Wij eisen vrede voor Palestina.”
Dit artikel verscheen eerder al op Peoples dispatch en is van de hand van de Cubaanse auteur: José Ernesto Novaez Guerrero