Cubaanse dokters zijn opnieuw aan het werk in Italie. Deze keer niet om de coronacrisis te bestrijden maar om de noodlijdende Italiaanse gezondheidszorg te verlichten.
Eén van de plaatsen waar de Cubaanse dokters hulp bieden is Polistena, een stadje in de Italiaanse regio Calabrie. Het tekort aan medisch geschoold personeel is al een tijd voelbaar.
In 2022 werd er zelfs gedacht aan sluiting van het hospitaal: de spoed kon nauwelijks open blijven, maar nu helpen 8 Cubanen hun 4 collega’s om de 7/7 – 24/24 rond te krijgen.
Socialistisch land helpt rijk Europees land
Het zijn maar een paar van de 497 Cubaanse artsen die in totaal tussen ’22 en ’25 in Calabrië werkten, werken en zullen werken. Zo helpen ze niet alleen de gezondheidszorg in dit Europese land, maar ook die in eigen land. Een deel van de vergoeding die de Calabrese regio-regering betaalt, gaat naar de gratis gezondheidszorg op Cuba.
Door de aanhoudende criminele economische blokkade die de VS steeds strakker aantrekt, zijn daar tekorten aan zowat alle medische hulpmiddelen en medicijnen. Naast hun loon waar ze hier in Italië van leven, krijgen de Cubanen van Calabrië ook een huursubsidie en wordt hun gewone loon in Cuba verder uitbetaald.
Merkwaardig hoe medisch personeel uit een arm socialistisch land een rijk Europees land met een uiterst rechtse premier uit de nood moet komen helpen.
Dat ze in Italië een gebrek aan personeel moeten komen opvangen, verwonderde de Cubanen wel. Missies in het globale zuiden behoort tot de routine van de Cubaanse artsen, maar dat ze in het hart van Europa moesten gaan bijspringen, is toch een nieuw gegeven.
4.500 artsen tekort
De regering heeft het over een tekort van 4.500 artsen en 10.000 verpleegkundigen, alleen op spoedafdelingen van publieke hospitalen in Italië. maar dit is enkel maar het topje van de ijsberg.
De concurrentie van de private gezondheidszorg is een belangrijke oorzaak voor de personeelstekorten. Privatisering is geen oplossing maar juist één van de oorzaken van de tekorten. Het inzetten van de Cubaanse artsen zorgt voor een tijdelijke oplossing maar de oorzaken van de malaise in de Italiaanse ziekenhuizen blijven zo wel overeind. Naast het inzetten van artsen neemt Italie en in de bredere zin Europa, beter een