Nancy Morejon: Mijn vader was bezorgd dat ik niet kon studeren aan de universiteit. Ik nam deel aan de alfabetiseringscampagine maar toen kon ik in 1962 beginnen op de universiteit van Havana want onderwijs werd gratis, dankzij de Revolutie. Ik schreef er mijn eerste gedichten.

De blokkade zorgt ervoor dat we geen aspirine kunnen nemen wanneer we hoofdpijn hebben. De blokkade zadelt het Cubaanse volk op met allerlei ongemakken. We overleven op donaties dankzij de solidariteit wereldwijd met Cuba. Veel is verboden door het embargo een moeilijke situatie die maar blijft duren, we hebben gevochten tegen haar bestaan. Want het is niet eerlijk.

Poëzie kan zorgen voor bewustwording bijvoorbeeld over Palestina. Ze verliezen al land sinds 1948. Wat is hun recht om bommen te gooien op de mensen in Palestina? Het is zeer triest om te zien. Je ziet alles live via je smartphone. Het is geen oorlog want voor een oorlog heb je twee legers nodig. Waar is het leger van de Palestijnen? Dit is een genocide.

Bekijk hier het volledige interview dat Peoples Dispatch met haar had