“Se oye, se siente, el pueblo palestino en Cuba esta presente”
Je hoort het, je voelt het, het Palestijnse volk is in Cuba present!
“Alerta, alerta, alerta que camina, la voz de Palestina por América Latina”
Alarm, alarm! Het alarm van de stem van Palestina klinkt in heel Latijns-Amerika
“El pueblo unido, jamás será vencido, Viva la causa Palestina”
Het verenigde volk, zal nooit verslagen worden, Leve de Palestijnse zaak
Dit waren de slogans op de reuzebetoging, georganiseerd door de Unie van Jonge Communisten (UJC) op donderdag 23 november.
Miguel Díaz-Canel Bermúdez, President van de Republiek, en Manuel Marrero Cruz, Eerste Minister van het eiland, liepen in de eerse rij.
We zijn zover gekomen omdat we tegenover fascisme, moord en genocide tegen het Palestijnse volk niet aan de kant van de weg kunnen blijven staan,” zei de eerste secretaris van het Provinciaal Comité van de Unie van Jonge Communisten in Havana, Raúl Alejandro Palmero. “Dit bloedbad is niet vorige maand begonnen, zoals de westerse media hebben geprobeerd te verkopen, het had voordien al meer dan 120.000 levens gekost en de toe-eigening van meer dan 78 procent van het Palestijnse grondgebied in de afgelopen 75 jaar. Dit is geen gewapend conflict, het is de grootste en langst aanhoudende genocide in de geschiedenis,” vervolgde de jonge communist.
Habaneros en habaneros, de Unie van Jonge Communisten heeft opgeroepen tot deze volksmars omdat de beelden van verwoeste kinderen, gebombardeerde vrouwen en vernielde ziekenhuizen de Cubaanse gevoelens diep hebben geraakt (…) Hier zijn de studenten, de arbeiders, de wetenschappers, de sporters, alle mensen die hun stem verheffen en de fascisten beschuldigen.
“De tijd is gekomen om deze straten van solidariteit en humanisme te laten overlopen. Zoals Fidel Castro ons jarenlang heeft geleerd: “Laten we marcheren met ons hart in onze handen. Lang leve Vrij Palestina“.
Atef Abdelhafez Sharif al Safadi, een Palestijnse oncologisch arts in het Hermano Ameijeiras Ziekenhuis, klaagde namens zijn volk aan:
“Ze hebben meer tonnen bommen gedropt dan op Hiroshima en Nagasaki. Ze hebben verboden wapens gebruikt zoals witte fosfor, dat vreselijke brandwonden veroorzaakt. Meer dan 25 ziekenhuizen werden gebombardeerd, afgesneden van water, elektriciteit, voedsel, medicijnen en brandstof.
Meer dan 200 artsen en gezondheidswerkers werden in koelen bloede vermoord omdat ze hun patiënten op de Intensive Care en Neonatologie niet in de steek wilden laten.
Het enige kankerziekenhuis van Gaza werd gebombardeerd, waardoor de patiënten een verschrikkelijk lot moesten ondergaan. Daarnaast werden kerken, scholen en VN-centra met daarin vluchtelingen en nationale en internationale journalisten, gebombardeerd om hun oorlogsmisdaden te begraven.
Wat er in Gaza gebeurt is geen oorlog, het is een imperialistische en fascistische zionistische genocide. Bovendien proberen ze de waarheid te verbergen en ons hun nepdemocratie met de loop van het geweer op te leggen. “Wij zijn Palestijnse artsen, Fidelistas, Guevaristas en Chavistas, wij zijn antikolonialisten en anti-imperialisten. We maken deel uit van het heldhaftige verenigde verzet dat Gaza en heel Palestina verdedigt.
Wij zijn geen terroristen, wij zijn geen beesten zoals de zionistische minister van defensie zei, wij zijn strijders voor vrijheid, gerechtigheid en vrede, daarom zijn wij hier vandaag samen gekomen om nu een staakt-het-vuren te eisen, een einde aan het bloedbad en de misdaden tegen ons volk”.
Het slotwoord was van de tweede secretaris van de Jonge Communistische Liga, Meyvis Estévez:
“Het is onmogelijk om kinderen van dit land te zijn, om de wijsheid van Marti en de erfenis van Fidel in ons bloed te dragen en te zwijgen over onrecht. Palestina doet ons pijn, we zijn geschokt en verontwaardigd door misdaad en barbarij.
“Elke wond in dat thuisland is een wonde in het hart van Cuba; elke vrouw, oude man of kind dat daar wordt gemarteld schudt ons wakker, elk verwoest huis ontzet ons en drijft ons om de nobele Palestijnse zaak te blijven steunen.
Niets rechtvaardigt een dergelijke straf tegen een volk dat beroofd is van hun land en hun rechten. Wij jonge Cubanen, kinderen van een traditie die ons tot gezworen vijanden van het kwaad en haat maakt, hebben vandaag hier en in vele andere delen van Cuba betoogd, omdat niemand mag zwijgen of blind zijn voor de oorlogsmisdaden die Israël begaat, in alliantie met het imperialisme.
We eisen een rechtvaardige en onmiddellijke oplossing die de genocide stopt. We eisen respect voor de historische VN-resoluties die streven naar co-existentie en tolerantie. We eisen dat geweren zwijgen en dat het leven spreekt.
Elk menselijk verlies vertegenwoordigt een toekomst die is afgebroken en een potentieel dat niet kan worden gerealiseerd. Onze harten gaan uit naar de rouwende families. Ook wij worden getroffen door het verlies van jonge mensen in conflicten.
Als Cubanen weigeren we passief toe te kijken bij het lijden van anderen. Het is onze plicht om boodschappen van vrede en gelijkheid over te brengen. We kunnen een wereld bevorderen waarin we allemaal in harmonie winnen. Laten we samen blijven werken aan een betere toekomst voor iedereen. Laten we de herinnering levend houden aan hen die te vroeg zijn heengegaan, we zullen onvermoeibaar blijven werken zodat velen over de hele wereld zich zullen aansluiten bij deze oproep tot liefde en hoop.
Beste Palestijnse mensen, Cuba is met jullie, jullie dromen kunnen niet vernietigd worden!
Lang leve Palestina voor altijd