Maandag kwamen 2 Cubaanse gezondheidswerksters Nilda Corria en Maribel Chacón vertellen over hun ervaring als dokter en verpleegster bij de Henry Reeve medische brigades. Zij werden en worden in het buitenland ingezet om hulp te bieden bij een ramp of na een oorlogssituatie. Ook bij uitbraak van grote epidemieën kan de brigade ingezet worden. Nibel ging onlangs nog helpen in de bestrijding van de covidpandemie op Sint Kitts and Nevis een kleine eilandstaat in de Caraïben.
Maandag stonden er bezoeken gepland bij Viva Salud en GVHV, s’avonds waren ze te gast bij de lokale groep van Cubanismo.be Gent. Dinsdag hadden ze een ontmoeting met een aantal parlementsleden in de Kamer van volksvertegenwoordigers en woensdag stond nog een bezoek aan het Europees parlement op het programma.
Een kleine geschiedenis van de Cubaanse gezondheidszorgHet gezondheidssysteem zet de mensen op de eerste plek. We zijn overtuigd dat ons systeem ook voor uitzonderlijke resultaten brengt. Zorgt ook voor een sterk systeem. Zeer kwaliteitsvol onder deze condities werd het systeem in Cuba opgezet.
We hebben een sterk en georganiseerd gezondheidssysteem door de kwaliteit van ons gezondheidspersoneel. De overheid en de mensen van Cuba geven om deze healthprofessiconals. Vroeger was er een slecht gezondheidssysteem. Een proces van transformatie. IN het begin had Cuba 6000 dokters op 10 miljoen inwoners. Daarna na de revolutie in 1959 veranderde het gezondheidssysteem. Door privaat gezondheidszorg was er veel kindersterfte.1959 waren er veel ziektes die konden voorkomen worden. Zoals bijvoorbeeld menengitis. Daarna werden er healthcare proffesionals om dit soort ziektes uit te werken. 50 procent van de dokters verliet Cuba. Cuba moest een nieuw systeem opzetten om nieuwe dokters op te leiden. Dit werd één van de prioriteiten voor de nieuwe revolutionaire regering.
Op Cuba waren voor de revolutie 67 ziekenhuizen die niet de meerderheid van de bevolking konden bereiken, ze waren bovendien ook nog eens privaat. Nu is die situatie zeer anders:Er werd ook ingezet op de uitbouw van ziekenhuizen en kleinere poliklinieken. Ook werd er een internationale medische school opgezet ELAM. Deze heeft zeer veel dokters wereldwijd opgeleid van Afrika over Azie, Latijns-Amerika en zelfs uit de Verenigde Staten. Studenten met de droom om arts te worden maar deze droom niet kunnen realiseren omdat het hen ontbreekt aan financiële middelen. Ze gaan ze zich daarna inzetten in landen in het globale zuiden om de armsten te helpen, voor zij die geen private gezondheidszorg kunnen permitteren.
Cubaanse gezondheidszorg focust zich op de mens en niet op de winstenBelangrijkste opdracht voor het gezondheidssysteem op het eiland is preventie: zorgen dat niemand ziek wordt. Dokter worden is er om mensen hun leven te redden. We moeten ons richten op menselijkheid. Daarom het belang van waarden bij dokters. We willen de mensen helpen die het echt nodig hebben. Bijvoorbeeld bij rampen en ook bij epidemieën. Zoals bijvoorbeeld de Ebola epidemie en meer recent nog bij de Covid-pandemie.
Wat zijn de Henry Reeve brigades? In de doorsnee opleiding geneeskunde leer je niet over een ramp, een oorlog en welke zorg je dan moet doen. Dit gebeurd bij de vorming van medici in Cuba wel. Op voorhand weten we dat we gaan helpen. Dit zit als een sterke waarde in onze opleidingen, in onze levenshouding.
De regering vraagt wie wil helpen op een brigade en dan daarna wanneer je kandidaat bent wordt je specifiek getraind. Deel uitmaken van deze brigade is vrijwillig maar een groot deel van de Cubaanse medici is al in contact gekomen met de medische brigade.
Zich inzetten voor de mens is een zeer belangrijke inzet. Altruïsme of andere plaatsen. Je moet ook een hele tijd van huis werken. 2005 werd een brigade opgericht om epidemische en natuurrampen wereldwijd inzetten. De VN vroeg aan landen wereldwijd om de Ebola epidemie aan te pakken. Heel veel Cubaanse dokters gingen er helpen. Op deze manier werden er duizenden mensen gered.
Na een aardbeving in Pakistan in 2010 waren er al 24u Cubaanse dokters aanwezig. De brigade kan bij een zware ramp heel snel ter plaatse komen. Onze families weten dat we snel kunnen ingezet worden, dat we niet exact weten wanneer we terug thuis zullen zijn maar onze families steunen ons daarin.
We weten nooit hoelang we moeten blijven. Saint kitt en nevis ging ik helpen na een hulpkreet van het land. Dit zeer klein toeristisch eiland. Dit had een zeer grote ongelijkheidskloof. Ze waren aan het wachten op Cubaanse dokters omdat ze dachten dat Cubaanse dokters dit gingen oplossen en niet hun eigen dokters. Ze onderschatten ons daar/ Ze verstonden niet dat ze hun eigen leven moesten inzetten voor hun zieke patiënten. Er was een gebrek aan kennis waardoor we langer onderweg waren ook de president en de minister van gezondheid vroegen extra uitleg. Ze bedelden om hen te helpen met oplossen van de pandemie. De situatie werd complex. 18 maanden. Waarop we niet één dag verlieten. Daarna was de pandemie terug onder controle. De bevolking was zeer sterk onder de indruk van deze hulp. De media die je ziet rond de Cubaanse brigades. Zeer vaak wordt de waarheid niet gegeven.
Verpleegkundige intensivist ging steun leveren aan een ziekenhuis in Qatar tijdens de pandemie:Qatar zeer ontwikkeld land maar met zeer weinig personeel om de bevolking te helpen. In een ziekenhuis was het personeel meer dan 90 procent uit Cubaanse dokters bestond. We zagen vooral dat personeel niet voldoende was opgeleid om de zware taak van zorg voor Covidpatiënten aan te kunnen.
Wat is de overeenkomst met de landen waar je een dokters naartoe stuurt. Wanneer er een probleem wordt. We passeren via de WHO. Ze moeten dit op hun niveau oplossen.
We doen meer dan enkel medisch personeel te sturen: Er kan een uitwisselingsprogramma met een buitenlandse universiteit opgezet worden. Deze universiteit of regering zal hier dan ook een som voor betalen. Hierover worden bilaterale akkoorden gesloten. Iets anders kan bijvoorbeeld de hulp zijn voor uitbouw van een gezondheidssysteem gericht op preventie.
We willen niet erkend worden voor ons werk, het belangrijkste erkenning die de mensen op het terrein ons zelf geven en dat ze beter worden en wij een betere dokter kunnen worden. 55 landen om de pandemie te bevechten. We waren niet enkel in de derde wereld maar ook in de eerste wereld in Italië kregen we erkenning van de bevolking en van de politieke vertegenwoordiging van deze landen. Deze werd ook herhaalt in Andorra en Azerbeidzjan. We staan klaar om elk probleem te gaan helpen in de wereld. Mensen gaan helpen en we hoeven hiervoor geen medailles te krijgen.
Het ene vaccin is het andere nietVaccins die ontwikkeld zijn door onze onderzoekers goedgekeurd ze worden wel niet erkend door de WHO. Ze willen de efficiëntie niet toegeven. Ook al beschikken ze voldoende bewijzen. We denken dat de VS dit tegenhoudt op niveau van de WHO. Ze hebben nog steeds een enorme invloed op die organisatie.
Na de ontmoeting was er nog tijd voor vragen van de deelnemers.