Tussenkomst van de Cubaanse president tijdens de 31ste bijzondere virtuele zittingsperiode van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, als reactie op COVID-19, op 3 december 2020Meneer de secretaris-generaal,Meneer de voorzitter,Dames en heren, staatshoofden en regeringsleiders,Delegatieleiders,Ik wil de Republiek Azerbeidzjan, voorzitter van de Beweging van Niet-Gebonden Landen, bedanken voor het initiatief dat geleid heeft tot de bijeenroeping van deze bijzondere zitting van de Algemene Vergadering.

Een gecoördineerd antwoord op COVID-19 en de gevolgen daarvan, in overeenstemming met de protocollen en goede praktijken van de Wereldgezondheidsorganisatie, kan alleen op grote schaal worden bevorderd door dit meest universele en representatieve orgaan van de Verenigde Naties.

Het is triest, maar het valt niet te ontkennen dat de pandemie de ernstige problemen en de kolossale uitdagingen waarmee de mensheid al van voor het uitbreken van de pandemie geconfronteerd werd, nog verergerd heeft.

We hebben het over oorlogen, inclusief niet-conventionele oorlogen, over het gebruik van en de dreiging met geweld en de toepassing van eenzijdige dwangmaatregelen, maar ook over het ontbreken van of het tekort aan dienstverlening op het gebied van gezondheid, onderwijs en sociale bescherming, te wijten aan de blinde regels van de markt en de ongelijke uitwisseling die de wereld beheerst.

Vandaag de dag zijn de tekenen van wat sommige deskundigen de ergste economische recessie sinds de Tweede Wereldoorlog noemen dramatisch zichtbaar, en niemand twijfelt eraan dat de grootste last van de crisis op de landen in het Zuiden zal vallen, die al erg getroffen zijn door de neoliberale misbruiken die de schade van de armoede verergerd hebben.

De buitenlandse schuld van de ontwikkelingslanden, die al meerdere malen terugbetaald was en die door de pandemie verergerd was, waardoor het verlangen naar economisch en sociaal welzijn weggeveegd werd, is oninbaar en moet kwijtgescholden worden.

In de huidige omstandigheden is het dringend noodzakelijk om een eerlijke, democratische en rechtvaardige internationale orde tot stand te brengen. Dit is een voorwaarde voor het voortbestaan van de menselijke soort in een steeds meer onderling verbonden, maar paradoxaal ongelijke wereld.

COVID-19 heeft de menselijke kosten van deze ongelijkheid blootgelegd en aangetoond dat het dringend noodzakelijk is om de nationale gezondheidssystemen te versterken, universele en gratis toegang tot de elementaire medische diensten te bevorderen en te zorgen voor een rechtvaardige verdeling van de essentiële levensmiddelen.

De wereld kijkt bijvoorbeeld met verbijstering toe hoe de Verenigde Staten, die verantwoordelijk zijn voor 38% van de militaire uitgaven in de wereld, niet in staat zijn om te beantwoorden aan de noden van meer dan 11 miljoen geïnfecteerde mensen en de meer dan 238.000 doden die COVID-19 in dat land veroorzaakte.

Wanneer men kijkt naar het zware panorama van de besmetting, de heropflakkeringen en de ineenstorting van de gezondheidsdiensten in landen met een benijdenswaardige welvaart, dan rijst de vraag: waarom wordt het enorme budget dat vandaag de dag in de wapenwedloop verspild wordt, niet gebruikt om deze pandemie te bestrijden en om andere, oudere problemen zoals honger en armoede op te lossen?

Meneer de voorzitter:Sinds het verschijnen van SARS-CoV-2 en tegenover de dreiging van een pandemie, heeft Cuba een nationaal preventie- en controleplan ontwikkeld. De toepassing ervan is gebaseerd op de sterke punten van onze gezondheidszorg, die van bewezen kwaliteit en universele draagwijdte is, en op de wetenschappelijke ontwikkeling van het land.

Met bescheidenheid en ook met gezonde trots kunnen we vandaag de dag aan de wereld uitleggen hoe dit mogelijk was.

In Cuba hebben we een overheidsbeheer ingevoerd dat gebaseerd is op wetenschap en innovatie, wat het mogelijk maakte om de verbindingsschakels tussen de kennis-, de productie-, de diensten- en de sociale sectoren te versterken.

Het is een inclusief, participatief, systemisch, transdisciplinair en intersectoraal systeem, dat zich kristalliseert en zijn beste resultaten behaalt in de robuustheid van de toegepaste protocollen in de strijd tegen COVID-19 en in de verantwoordelijkheid die ons volk op zich neemt.

Met andere woorden, wat we doen is een praktische uitdrukking van het functioneren van het sociale systeem van Cuba, dat in staat is om zeer complexe problemen met succes op te lossen of te bestrijden, waarbij het werk van de regering prioritair gericht is op de mens.

De rol van de wetenschap en haar relatie met het overheidsbeleid is van fundamenteel belang geweest. De relevante prestaties van de medisch-farmaceutische en biotechnologische industrie stellen ons in staat om de ziekte in de beste omstandigheden te bestrijden. Twee Cubaanse kandidaat-vaccins in een fase van klinische tests behoren tot de 47 geregistreerde vaccins van de Wereldgezondheidsorganisatie.

Trouw aan onze humanistische roeping, hebben 53 medische brigades bijgedragen tot de strijd tegen de ziekte in 39 landen en gebieden en zich aangesloten bij de brigades die al in 59 landen werkzaam waren.

Dit was zelfs mogelijk onder de zware last van de criminele en onrechtvaardige blokkade opgedrongen door de regering van de Verenigde Staten, haar verheviging zonder voorgaande en een cynische campagne om onze internationale medische samenwerking in diskrediet te brengen.

Wij klagen hier dit agressieve gedrag jegens Cuba en andere soevereine naties aan, evenals de duidelijke poging om de Monroe-doctrine opnieuw op te dringen, wat een schending is van het internationaal recht en de Afkondiging van Latijns-Amerika en de Cariben als Vredeszone.

Onze betrokkenheid bij de doelstellingen en principes die deze organisatie in het leven riepen, blijft onveranderd. Onze inzet om te blijven werken aan multilateralisme, solidariteit, menselijke waardigheid en sociale rechtvaardigheid is standvastig en vastberaden.

De planetaire noodtoestand waarin COVID-19 ons heeft ondergedompeld weerklinkt als een nieuwe oproep tot het wereldbewustzijn. Laat ons deze keer luisteren! Ja, het is mogelijk. Cuba bewijst het.

Ik dank u.