België betreurt op 18 april 2020 officieel 5828 coronadoden en meer dan 35.000 evestigde besmettingen. De lessen werden opgeschort en een beetje ingeruild voor afstandsonderwijs via onlineplatforms en scholen voorzien in een minimale opvang. Hoe verloopt het in Cuba op dat gebied?

Het coronavirus leidde in Cuba al tot 1035 bevestigde besmettingen en 34 overlijdens (19 april 2020). Ook daar zijn inperking, quarantaine en sociale afstand van kracht. Het openbaar vervoer ligt stil en winkels en horeca wordt beperkingen opgelegd. Slechts 444 van de 1085 crèches zijn nog open, met een minimumbezetting. De ingangsexamens voor de universiteit zijn opgeschort, maar de studenten kunnen zich blijven voorbereiden dankzij de teleclases die ze via televisie kunnen volgen.

De scholen bleven er in het begin nog open, waarbij de nodige voorzorgen werden genomen. Het schoolpersoneel kreeg uitleg over de symptomen en de preventie. Personeelsleden of leerlingen met symptomen moesten meteen worden geïsoleerd en de gezondheidsdiensten verwittigd. De scholen werden grondig ontsmet, en er moest strikt op toegezien worden dat de leerlingen systematisch de handen wasten.

Vanaf 24 maart gingen de scholen dicht, en dat wellicht voor de eerste keer sinds de revolutie. Ouders die voor hun kinderen uit de lagere school moeten zorgen houden de eerste maand 100% van hun loon, en 60% in de tweede maand.

Les volgen via televisie en youtubeStem op televisie af op het Canal Educativo (het onderwijskanaal, zeg maar Schooltelevisie) en je vindt er 49 programma’s, die van vrijdag tot vrijdag tussen 9.40 tot 17 uur worden uitgezonden.

Het ministerie van Onderwijs creëerde daarnaast op Youtube een nieuw onderwijskanaal waarin verschillende vakken worden aangeboden. Het aanbod kan gratis worden gedownload. De algemene internettarieven worden overigens aangepast of gratis verlengd. Helaas beschikt natuurlijk niet iedereen over een pc, een laptop, tablet of smartphone…

Net als hier komt de onderwijslast nu voor een groot deel op de schouders van de gezinnen terecht, en vooral die in een precaire huisvesting zullen het knap lastig hebben. Maar elke Cubaan vindt onderwijs heel belangrijk en zal dus ook hier de nodige inspanningen leveren. En dus letten de mama’s en papa’s erop dat hun spruit op tijd zijn of haar televisielessen volgt.

Odalis Riquennes, correspondente van de krant Juventud rebelde in Santiago de Cuba, vertelt hoe ze haar telewerk met televisieles combineert: “

Afgelopen maandag werd er orde op zaken gesteld. Na een week met een hyperactief klein kind en een altijd hongerige tiener in huis wegens de inperking ging ik terug naar de schoolbanken. De week vooraf hadden we in hun scholen de nodige boeken en schriften verzameld. Na het ontbijt en de chloorontsmetting volgden ze televisielessen Spaanse literatuur (11e graad, om 8.30 uur), Spaans (2e graad, om 11 uur) en om 14.30 uur Geschiedenis en politieke cultuur voor de 11e graad. En zo zat ik ’s morgens met mijn zoontje Mario voor de televisie, waar de leerkracht ons leerde over woordsplitsing, synoniemen en antoniemen, het belang van de klemtoon op de voorlaatste of laatste lettergreep…”. Lisandra Gómez uit Sancti Spíritus vertelt dan weer hoe leerlingen via WhatsApp les volgen. De jonge Zahily Castillo is muzieklerares aan de kunstschool Ernesto Lecuona. Via de toepassing staat ze vanuit haar huis in contact met haar leerlingen en laat ze hen melodieën, ritme en toonladders oefenen. Onderwijs in Cuba:Volgens de volkstelling van 1953 ging bijna de helft van de Cubaanse kinderen niet naar school en was bijna een kwart van de bevolking ouder dan 10 jaar analfabeet. Het gemiddelde onderwijsniveau van de +15-jarigen was dat van het derde middelbaar. Tegelijk waren duizenden leerkrachten werkloos. Er waren al bij al 3 universitaire centra.

Na de overwinning van de revolutie in 1959 kwamen alle onderwijsinstellingen in handen van de overheid en vielen voortaan onder het Nationaal Onderwijssysteem. De uitroeiing van het analfabetisme, waaraan tienduizenden leerkrachten en studenten deelnamen, was een van de eerste grote verwezenlijkingen van de revolutie. Vandaag gaan alle kinderen naar school en telt het land 50 universitaire centra.

Het onderwijs beslaat de volgende domeinen: de crèches en voorschoolse opvang (kinderen van 1 tot 5 jaar), het lager onderwijs (1e tot 6e graad), het secundair onderwijs (7e tot 8e graad), het voorbereidend universitair onderwijs (9e tot 12e graad; ook bachaloreaat genoemd, bedoeld voor wetenschappen en letteren), het beroepstechnisch onderwijs (9e graad), de universiteit (licentiaat), het volwassenonderwijs (dag- en avondonderwijs) en het bijzonder onderwijs (voor mensen met een beperking).

Het lager en secundair onderwijs zijn verplicht. Om hoger onderwijs te volgen moet je een ingangsexamen afleggen.

Bronnen: Granma en Juventud Rebelde