In een poging om de inmengingen van Washington in Venezuela te legitimeren, heeft de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS) de lakei Gustave Tarre van nep-president Juan Guaido erkend als de nieuwe vertegenwoordiger van Venezuela.
Vijf van de 18 landen die voor de voordracht van de VS stemden werden onlangs door pro-IMF overheden overgenomen. Ook de Haïtiaanse overheid – momenteel verwikkeld in een volksopstand tegen wanbeheer en verduistering van fondsen van een grootmoedige overeenkomst met Venezuela over olie (PetroCaribe) – stemde voor om de steun van Washington in het neerslaan van de opstand veilig te stellen.
Tarre is een medewerker is van het Center for Strategic International Studies (CSIS), een ‘ultrahavikken’ denktank die wordt gefinancierd door defensiebedrijven en de olie-industrie. Nathaniel Gleicher, hoofd van Facebook cybersecurity, werkt bij dezelfde denktank. Gleicher maakte gebruik van zijn macht op Facebook om pro-overheidsaccounts in Venezuela te censureren.764 accounts in Venezuela, een land waar de Verenigde Staten een poging tot een staatsgreep steunen, werden verboden, en nog eens 1.196 accounts ‘die betrokken lijken te zijn bij een door de staat gesteunde campagne’ in Venezuela werden ook gesloten.
Tarre werd er in 2014 al door de Venezolaanse regering van beschuldigd een samenzweerder te zijn in een complot om president Nicolas Maduro te vermoorden. Eigen regels in de prullenmandHet OAS-handvest bevestigt de functie van de organisatie, namelijk “het bevorderen van de solidariteit tussen de leden, het versterken van hun samenwerking en het verdedigen van hun soevereiniteit, hun territoriale integriteit en hun onafhankelijkheid”. De Permanente Raad van OAS-afdeling moet volgens het handvest ” waken over de handhaving van de vriendschappelijke betrekkingen tussen de lidstaten”. Zijn besluit van 9 april druist onmiskenbaar in tegen die taakomschrijving. De Boliviaanse president Evo Morales heeft de OAS herhaaldelijk het “ministerie van Koloniën” genoemd.
De VS-ambassadeur bij de OAS, Carlos Trujillo, was niet in staat een juridische rechtvaardiging te geven voor de beslissing. Het enige wat hij wist te zeggen isdat het besluit opnieuw zou worden bekeken door de Algemene Vergadering van de OAS. Diplomaten zijn doorgaans goed thuis in het internationaal recht, of op zijn minst in staat om hun eigen acties en initiatieven juridisch te verdedigen. Vreemd dus dat ambassadeur Trujillo zich niet kon verdedigen aan de hand van het OAS-handvest. De OAS is voor hem slechts een vehikel voor de doelstellingen van de Trump-administratie voor het buitenlands beleid.
Gezien de meeste OAS staten nog steeds de Maduro regering erkennen, is het geen wonder dat de VS ervoor kozen om een beslissing door de permanente raad te rammen. Men kon nooit twee derde van de OAS-ministers van Buitenlandse Zaken overtuigen om de machteloze vertegenwoordigers van Guaido te aanvaarden, wat nodig is om dit besluit in de Algemene Vergadering te bevestigen. In de Permanente Raad was slechts een eenvoudige meerderheid van achttien personen nodig. Een illegaal precedent scheppenDe Venezolaanse gekozen regeringsvertegenwoordiger Asbina Marin heeft het besluit veroordeeld met volgende woorden:U hebt de OAS omgevormd tot een lege huls die haar eigen principes heeft geschonden en u bewijst nu dat onze beslissing om er uit te stappen de juiste was. We verlaten de OAS en zullen nooit meer terugkomen. (…) Deze dag betekent het einde van een opeenvolging van schendingen en valstrikken die, met het doel van de OAS een wapen tegen Venezuela te maken, uiteindelijk de hele structuur van het internationale recht dat haar in stand houdt, heeft vernietigd. Dit huis, de OAS, is onbewoonbaar gewordenVenezuela had in 2017 al besloten de OAS te verlaten, een proces dat op 27 april 2019 zou afgerond worden. De stemming kan dus gezien worden als een schop in het achterwerk van de Venezolaanse regering, voordat ze de deur uitgaat. De beslissing van Venezuela kwam toendertijd uren nadat het blok besloot bijeen te komen om de politieke situatie in Caracas te bespreken. President Nicolas Maduro had eerder gewaarschuwd dat hij zou vertrekken als die vergadering zou plaatsvinden. De toenmalige Venezolaans buitenlandminister en huidige vicepresident Delcy Rodriguez zei toen:Venezuela zal in de toekomst in ieder geval niet deelnemen aan activiteiten die interventionisme en inmenging bevorderen … die alleen maar tot doel hebben de stabiliteit en vrede in ons land te verstoren … omdat we nu weten dat deze coalitie van regeringen uit de regio de soevereiniteit van ons land in het vizier heeft”.
De vertegenwoordiger van Venezuela was niet de enige die tegen dit besluit protesteerde. De Mexicaanse ambassadeur bij de OAS, Jorge Lomonaco, waarschuwde voor het scheppen van een gevaarlijk precedent waarin “een deelporganisatie met slechts 18 stemmen soevereine beslissingen in twijfel kan trekken”. Ronald Sanders, de ambassadeur van Antigua en Barbuda, gaf een soortgelijke waarschuwing en voegde eraan toe dat ” de regels van de Permanente Raad genegeerd werden” en ook het OAS-handvest.
Mintpress