De Revolutionaire Regering van de Republiek Cuba veroordeelt de escalatie van de acties van de VS regering richting een een militair avontuur, vermomd als “humanitaire interventie” tegen de Bolivariaanse Republiek Venezuela. Ze roept de internationale gemeenschap op om zich ertegen te verzetten.
Tussen 6 en 10 februari 2019 vlogen militaire transportvliegtuigen naar Puerto Rico’s Rafael Miranda Airport, San Isidro Air Base in de Dominicaanse Republiek en andere strategisch gelegen Caribische eilanden, wellicht zonder medeweten van de regeringen van die landen, van waaruit eenheden van Special Operations Forces en de Marine Infantry geheime acties kunnen opzetten, ook tegen leiders van andere landen.
Media, ook in de VS, hebben onthuld dat extremistische figuren, met een lange geschiedenis van acties en laster gericht op het uitlokken of aanmoedigen van oorlogen, zoals National Security Advisor John Bolton, de directeur van het westelijk halfrond van de National Security Council, Mauricio Claver-Carone, met steun van Florida’s Senator Marco Rubio, de financiering verzekeren vanuit Washington voor de poging tot staatsgreep in Venezuela via de illegale zelfproclamatie van een ‘president’.(…)Na het verzet tegen de staatsgreep en de massale steundemonstraties aan president Maduro en de loyaliteit van de Bolivariaanse Nationale Strijdkrachten, heeft de VS-regering haar internationale politieke en mediacampagne geïntensiveerd en eenzijdige dwangmaatregelen geïntensiveerd, O.m. de blokkade van miljarden dollar, die toebehoren aan Venezuela, in banken van derde landen (nvdr: o.a. bij Euroclear in Brussel) en de diefstal van de inkomsten uit de olieverkoop veroorzaakt ernstige humanitaire schade en zware ontberingen voor het volk.
Samen met deze wrede en ongerechtvaardigde onteigening verzinnen de VS een humanitair voorwendsel om een militaire agressie tegen Venezuela op gang te brengen. De zelfverklaarde “president” verklaarde zich schaamteloos bereid om een militaire interventie van de Verenigde Staten te eisen om die “humanitaire hulp” – die duizend keer minder is dan de economische schade die wordt veroorzaakt door de blokkade- in Venezela te forceren. Hij beschreef de soevereine en waardige afwijzing van ditmanoeuvre als “een misdaad tegen de menselijkheid”.(…)De VS-regering gebruikt misleiding en laster door een ontwerpresolutie voor te leggen aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties, die op cynische en hypocriete wijze uiting geeft aan haar “ernstige bezorgdheid over de humanitaire en mensenrechtensituatie …., de recente pogingen om de levering van humanitaire hulp, het bestaan van miljoenen migranten en vluchtelingen …., het buitensporige gebruik van geweld tegen vreedzame demonstranten, de situatie van verstoring van de regionale vrede en veiligheid”
Het is duidelijk dat de VS het terrein voorbereiden om “een humanitaire corridor” in het kader van “internationale bescherming” op te zetten, de “verplichting tot bescherming” van burgers in te roepen en “alle noodzakelijke maatregelen” ten uitvoer te leggen. We mogen niet vergeten dat de Verenigde Staten in de aanloop naar de oorlogen tegen Joegoslavië, Irak en Libië soortgelijke gedragingen en voorwendsels hebben aangenomen, met als gevolg een enorm verlies aan mensenlevens en enorm veel leed.
De regering van de VS probeert het grote obstakel weg te nemen voor de onteigening van de grootste gecertificeerde oliereserves van de planeet en van andere grote en strategische natuurlijke hulpbronnen: De Bolivariaanse en Chavista Revolutie van het Venezolaanse volk. De trieste en pijnlijke geschiedenis van de VS- interventies, in Mexico, meer dan eens, in Nicaragua, in de Dominicaanse Republiek, in Haïti, in Cuba, in Honduras en onlangs nog in Grenada en Panama, mag niet worden vergeten.
Zoals generaal Raúl Castro Ruz op 14 juli 2017 waarschuwde: “agressie en staatsgreepgeweld tegen Venezuela schaadt “
Ons Amerika” en komt alleen ten goede aan de belangen van degenen die ons willen verdelen om hun heerschappij over onze volkeren uit te oefenen, zonder zich te bekommeren om conflicten met onberekenbare gevolgen in deze regio, zoals die waarvan we in verschillende delen van de wereld getuige zijn.”De geschiedenis zal een nieuw imperialistisch militair ingrijpen in de regio en de medeplichtigheid van de onverantwoordelijke wereldleiders streng beoordelen. De soevereiniteit en waardigheid van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied en van de volkeren van het Zuiden worden vandaag in Venezuela beslist. Ook het voortbestaan van de normen van het internationaal recht en het Handvest van de Verenigde Naties worden nu beslist. Het gaat erom of de legitimiteit van een regering voortkomt uit de uitdrukkelijke en soevereine wil van het volk of uit de erkenning van buitenlandse mogendheden.
De Revolutionaire Regering roept op tot internationale mobilisatie ter verdediging van de vrede in Venezuela en de regio, gebaseerd op de beginselen van de proclamatie van Latijns-Amerika en het Caribisch gebied als een zone van vrede, die in 2014 is aangenomen met de ondertekening van de staatshoofden en regeringsleiders van CELAC.
Cuba spreekt zijn voldoening en steun uit voor het Montevideo-mechanisme, een initiatief van Mexico, Uruguay, het Gemenebest van het Caribisch gebied (CARICOM) en Bolivia, dat tot doel heeft de vrede in Venezuela te bewaren op basis van de beginselen van niet-inmenging in interne aangelegenheden, de rechtsgelijkheid van staten en de vreedzame regeling van geschillen. Cuba verheugt zich over de positieve reacties op dit initiatief van president Maduro Moros en de internationale gemeenschap en uitte zijn bezorgdheid over de categorische afwijzing ervan door de VS-regering.
De revolutionaire regering herhaalt haar standvastige en onveranderlijke solidariteit met de constitutionele president Nicolás Maduro Moros, met de Bolivariaanse en Chavista Revolutie en met de civiel-militaire unie met het volk. Ze roept alle volkeren en regeringen van de wereld op om de vrede te verdedigen en zich te verzetten tegen een nieuwe imperialistische militaire interventie in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied die de onafhankelijkheid, soevereiniteit en belangen van de volkeren van de Rio Bravo tot in Patagonië zal schaden, los van hun politieke en ideologische verschillen.
Havana, 13 februari 2019