Cuba en ‘revolutie’ is een vertrouwde woordcombinatie, maar hier hebben we het over de digitale revolutie. Sinds de intrede van ‘el paquete semanal’: wekelijkse content op USB-stick, is de evolutie niet stilgevallen. Toch is wat voor ons vanzelfsprekend is, in Cuba nog in volle ontwikkeling: de VS-blokkade veroorzaakt beperkte toegang tot het internet, vaak van lage kwaliteit. In 2013 is Cuba er toch in geslaagd om van via een optische vezelkabel met Venezuela te voorzien in een verbinding met het www. Die beperkte capaciteit moet echter nog te veel aangevuld worden via peperdure satellietverbinding omdat Cuba niet mag aantakken aan de zeekabels van de VS die nochtans vlakbij liggen. Sinds 2015 worden ook publieke Wi-Fi zones op parken en pleinen geïnstalleerd, vandaag al er meer dan 1200. Ook het aantal ‘internetcafés’ is enorm de hoogte ingegaan: van 118 in 2013 tot 670 vandaag. Vanaf 2016 -2017 werd er geëxperimenteerd met internet thuis. Vandaag hebben ongeveer 60 000 huishoudens internet thuis.
De meeste Cubanen beschikken momenteel enkel over internet in hun bedrijf of school of via de dure publieke wifi. Vanaf 6 december (nvdr: in Cuba is de Sint onbekend, hij kan er door de blokkade niet aanmeren met zijn stoomboot) 2018 gaat ETECSA, het Cubaanse overheidsbedrijf van Telecommunicatie, nog een stapje verder: Voor het eerst kan een doorsnee Cubaan genieten van ‘datos moviles’: mobiele data. Ze zijn enkel beschikbaar voor 3G-toestellen met een requentie van minder dan 900 MHz, Met 2G-toestellen, waarmee veel Cubanen nog werken, lukt het dus niet.
Het navigeren op internet kost €9/maand voor 1GB, €18 voor 2,5GB en €27 voor 4GB en telkens €0,017 per MB buiten pakket. Bij elk pakket krijg je gratis 300 MB/mnd voor het nationaal internetgebruik via het Cubaanse ‘intranet’. Het zijn prijzen vergelijkbaar met de Europese en gezien de dure weg die het internet tussen Cuba en de wereld moet nemen ten gevolge van de blokkade zal het aanbiedende staatsbedrijf er weinig winst uithalen.
Hoewel het dus zeker een inspanning is om het Cubaanse volk grotere toegang te verschaffen, betekenen de noodzakelijk dure tarieven vandaag nog steeds een grote beperking voor het aantal Cubanen en/of de mate waarin die er gebruik kunnen van maken. De blokkade – ook op dit terrein- die zogenaamd bedoeld is om de regering te hinderen en de Cubanen ‘meer democratische ruimte’ te geven, zorgt in feite voor digitale hindernissen voor de gewone Cubanen. Toch blijft ook de digitale revolutie op het eiland dus niet stil staan.
Cubadebate