Miguel Díaz-Canel, de huidige Cubaanse president, was in 1960 pas vijf maanden oud toen de leider van de Cubaanse revolutie, Fidel Castro, zijn marathontoespraak van vijf uur hield voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. De blokkade, zoals het Amerikaanse embargo in Cuba wordt genoemd, werd in februari 1962 van kracht.

Fidel Castro sprak de VN nog bij drie andere gelegenheden toe: in 1979, in 1995 en in 2000. Raúl Castro, zijn jongere broer en opvolger, sprak vanaf hetzelfde podium op 28 september 2015.

Lang en complex procesBij die gelegenheid waarschuwde Raúl Castro dat op het herstel van de diplomatieke betrekkingen tussen beide landen in juli van dat jaar nog een lang en complex proces naar normalisering zou volgen. “Zolang dat (proces) voortduurt, zullen we doorgaan met het indienen van de ontwerpresoluties met als titel ‘Noodzaak om een einde te maken aan de economische, commerciële en financiële blokkade die de Verenigde Staten van Amerika aan Cuba opleggen’”, zei hij. De VS stemden traditioneel tegen, maar in 2016 veranderde dat in een onthouding, ook bij Israël, de trouwste bondgenoot van de VS.

Toen de Republikein Donald Trump in januari 2017 het Witte Huis betrok, kwam een einde aan de dooi die in 14 december 2014 was ingezet onder Castro en Obama, met het herstel van de diplomatieke betrekkingen en de ondertekening van een reeks van bilaterale overeenkomsten als gevolg.

Blokkade verhardIn het document dat Cuba op 31 oktober zal voorleggen tijdens de 73e Algemene Vergadering van de VN, staat dat de blokkade van april 2017 tot maart 2018 verhard is en nog steeds rigoureus wordt toegepast, met enorme economische schade. Het document verwijst vooral naar het memorandum over nationale veiligheid dat Trump op 16 juni 2017 ondertekende als het startpunt van de nieuwe sancties.

Trump handhaaft alleen nog bilaterale banden op het laagste niveau. De twee ambassades hebben een minimale dotatie, waardoor ze niet in staat zijn om hun consulaire en zakelijke taken uit te voeren. Ook kwam er voor Amerikanen een nieuwe beperking op reizen naar het eiland, met zware verliezen voor de toeristische sector als gevolg.

Brutale praktijkEen paar dagen voor zijn reis naar New York zei Díaz-Canel tijdens een uitgebreid interview met de Cubaanse televisiezender Telesur dat de blokkade een “brutale praktijk” is en het grootste obstakel vormt voor de ontwikkeling van zijn land, dat “het dagelijkse leven van de Cubanen en ook het economische en sociale leven raakt”.

Maar zijn land zal zijn ontwikkelingsplannen voortzetten, zei hij. “De opheffing van de blokkade hangt niet van ons af. Daarom maken we ons verlangen naar verwezenlijkingen, naar sociale rechtvaardigheid, naar welvaart niet ondergeschikt aan het beleid van een buitenlandse regering.”

“Het land moet efficiënter worden, voortgaan met de voorstellen die nog op goedkeuring wachten en de buitenlandse investeringen verhogen”, want “op korte termijn, binnen één tot anderhalf jaar, mogen we geen opheffing van de blokkade verwachten”, zegt de Cubaanse econoom Luis René Fernández. Als Cuba er tegen volgend jaar in slaagt zijn economie te verbeteren, zal dat ook in Washington tot een meer realistisch perspectief leiden, aldus Fernández.

Bezoek van CongresledenHet Amerikaanse embargo ligt vast in wetten, zoals de wet-Torricelli (1992) en de wet Helms-Burton (1996). Daardoor kan alleen het Congres het embargo opheffen. De opeenvolgende veroordelingen en oproepen bij de VN om de blokkade te beëindigen zijn niet bindend voor Washington.

Na zijn aankomst in New York zondag had Díaz-Canel maandag meteen een ontmoeting met Democratische en Republikeinse Congresleden. Hij dankte hen voor hun inspanningen om een toenadering tussen beide landen mogelijk te maken en herhaalde Cuba’s bereidheid om de relaties tussen beide landen te verbeteren.

Dit jaar brachten verschillende Amerikaanse politici een bezoek aan Havana, waarbij ze ook een ontmoeting hadden met de Cubaanse president. Onder hen de Republikeinse senator Jeff Flake en het Republikeinse Congreslid Robert Corker, voorzitter van de commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Senaat.

Die bezoeken hangen samen met een aantal wetgevende initiatieven in de VS die de relaties op het vlak van handel en samenwerking tussen beide landen willen verbeteren.

Bron: DeWereldMorgen