Het Bureau van de Hoge Commissaris van de Verenigde Naties voor de mensenrechten (UNCHR) heeft een uitgebreid rapport gepubliceerd over de situatie in Venezuela, waarin wordt gesteld dat de problemen grotendeels te wijten zijn aan de economische oorlog en de financiële blokkade tegen de regering van Nicolás Maduro.

Daarbij worden de moderne economische sancties en blokkades tegen landen vergeleken met de “in de Middeleeuwen opgezette belegeringen van de stad met de bedoeling hen tot overgave te dwingen”.

VN-verslag over VenezuelaHet document, gepubliceerd op 30 augustus, is opgesteld door de onafhankelijke deskundige van de Verenigde Naties, Alfred-Maurice de Zayas, in het kader van de “bevordering van een democratische en billijke internationale orde” na een bezoek aan het land tussen 26 november en 9 december 2017. Hij is er stellig van overtuigd dat er geen humanitaire of voedselcrisis is in VenezuelaHet doel van de missie was om het sociale en economische model van Venezuela te onderzoeken en voorstellen te doen over de mensenrechtensituatie, economische en politieke spanningen als gevolg van hyperinflatie, voedsel- en drugstekorten en massale emigratie.

Zayas, die tot taak had de situatie objectief te beoordelen met het doel alle mensen in nood te helpen door te luisteren en alle partijen te ontmoeten, ook de vertegenwoordigers van de oppositie en de regering, de Kamer van Koophandel (FEDECÁMERAS), gouvernementele en oppositionele organisaties, NGO’s, de kerk, studenten, leraren, diplomaten en de families van oppositieleiders en de families van de slachtoffers van gewelddadige oppositieprotesten.

Economische oorlog en blokkadeDe deskundige merkt in zijn rapport op dat “in de afgelopen 60 jaar economische oorlogen zijn gevoerd tegen Cuba, Chili, Nicaragua, de Arabische Republiek Syrië en de Bolivariaanse Republiek Venezuela om hun economieën te ondermijnen, regimewisseling te vergemakkelijken en een neoliberaal economisch perspectief op te leggen en de geviseerde regeringen in diskrediet te brengen. »

In het geval van Venezuela zegt Zayas dat “de gevolgen van de sancties die zijn opgelegd door de presidenten Obama en Trump en de unilaterale maatregelen van Canada en de Europese Unie het tekort aan geneesmiddelen direct en indirect hebben verergerd” en hij geeft aan dat “economische sancties hebben geleid tot vertragingen in de distributie (van voedsel, geneesmiddelen en essentiële goederen) en hebben bijgedragen tot vele doden. “

Hij beschrijft deze maatregelen als misdaden tegen de menselijkheid: “

Economische sancties doden”, schrijft hij.

De deskundige herinnert eraan dat “economische sancties die onschuldige bevolkingsgroepen treffen, in strijd zijn met de geest en de letter van het Handvest van de Verenigde Naties” en stelt daarom voor om een passend onderzoek in te stellen naar de internationale inmenging in Venezuela.

Zayas herinnerde er ook aan dat in 2017, toen de regering van Nicolás Maduro medische hulp vroeg aan het Wereldfonds voor de bestrijding van aids, tuberculose en malaria, dit werd geweigerd op grond van het feit dat Venezuela “een land met een hoog inkomen blijft”. »

Het geeft aan dat men rekening moet houden met de elementen die van invloed zijn op Venezuela:Afhankelijkheid van de verkoop van olie en het verwoestende effect van de scherpe daling van de olieprijzen.

Het effect van 19 jaar geaccumuleerde economische oorlog tegen de socialistische regeringen van Chávez en Maduro, die hij vergelijkt met de maatregelen die hij tussen 1970 en 1973 nam tegen Salvador Allende in Chili en in de jaren 1980 tegen Daniel Ortega in Nicaragua.

De financiële blokkade, vergelijkbaar met die van Cuba sinds 1960.

De gevolgen van de economische sancties die sinds 2015 door de Verenigde Staten en Europa zijn opgelegd aan Venezuela, die “het tekort aan voedsel en geneesmiddelen sterk hebben verergerd, hebben geleid tot een reeks vertragingen in de distributie en het fenomeen van de massale emigratie naar de buurlanden. »

Valse humanitaire crisisZayas is er stellig van overtuigd dat wat er in Venezuela gebeurt “een economische crisis is die niet te vergelijken is met de humanitaire crises in onder andere Gaza, Jemen, Libië, de Arabische Republiek Syrië, Irak, Haïti, Mali, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Zuid-Soedan, Somalië of Myanmar”.

Hij herinnerde eraan dat de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) onlangs twee rapporten heeft uitgebracht – in december 2017 en maart 2018 – waaruit blijkt dat Venezuela niet tot de 37 landen in de wereld behoort die momenteel een voedselcrisis doormaken.

Onjuiste informatie over VenezuelaDe diplomaat vergelijkt moderne sancties en economische blokkades tegen landen met de “belgering van steden in de Middeleeuwen met de bedoeling hen te dwingen zich over te geven. »

Daarom gaan deze sancties gepaard met manipulatie van de publieke opinie door middel van “valse informatie”, agressieve public relations en pseudo-humanitaire retoriek. Hij heeft het over “een verontrustende mediacampagne om waarnemers te pushen het vooroordeel te bevestigen dat er in de Bolivariaanse Republiek Venezuela een “humanitaire crisis” heerst. »”

Een onafhankelijke expert moet voorzichtig zijn met overdrijving en rekening houden met het feit dat “humanitaire crisis” misbruikt kan worden als voorwendsel voor militaire interventie”, aldus de VN-gezant.

Conclusie en oplossingenZayas stelt in het document, onder verwijzing naar het Handvest van de Verenigde Naties:Het principe van niet-inmenging in de interne aangelegenheden van soevereine staten die deel uitmaken van het internationaal gewoonterecht: Geen enkele staat mag economische, politieke of andere maatregelen gebruiken of aanmoedigen om een andere staat te dwingen aan de uitoefening van zijn soevereine rechten te verzaken.

Geen enkele staat of groep van staten heeft het recht om direct of indirect, om welke reden dan ook, in de interne aangelegenheden van een andere staat tussenbeide te komen. De tussenkomst van strijdkrachten en elke andere vorm van inmenging of poging om de staatsentiteit of haar politieke, economische en culturele instituten te bedreigen, is verboden.

Voor de deskundige ligt de oplossing voor de situatie in Venezuela “in onderhandelingen te goeder trouw tussen de regering en de oppositie, het einde van de economische oorlog en de opheffing van de sancties. » Hij roept daarom op tot hervatting van de dialoog tussen de regering van Nicolás Maduro en de oppositie, dialoog die de regering altijd heeft aangeboden, maar waaraan de oppositie heeft geweigerd deel te nemen.

In dit verband wees hij op het werk van de voormalige Spaanse premier José Luis Rodríguez Zapatero – en de steun van het Vaticaan – als bemiddelaar in deze gesprekken.

Zayas beveelt de regering aan “haar inspanningen voort te zetten om een dialoog aan te gaan met de oppositiepartijen, de onderhandelingen in de Dominicaanse Republiek te hervatten (…..) en nationale verzoening aan te moedigen door gevangenen vrij te laten en de straffen aan te passen” en dringt er bij andere persoonlijkheden met een speciaal mandaat op aan om het land te bezoeken, naast de rapporteurs die reeds zijn uitgenodigd. »

Anderzijds roept hij de landen van de wereld op om te helpen: “

Internationale solidariteit met het Venezolaanse volk moet het vrije verkeer van voedsel en medicijnen vergemakkelijken om het huidige tekort aan voedsel en medicijnen te overwinnen. De hulp moet echt humanitair zijn en geen politieke doelen nastreven” en hij voegt eraan toe dat “rijke staten de humanitaire hulp moeten vergemakkelijken in coördinatie met neutrale organisaties”, aangezien “de prioriteit ligt bij het echt helpen van de Venezolanen met respect voor de soevereiniteit van de staat.”

Daarom drong hij er bij het Rode Kruis, Caritas en andere organisaties op aan om te reageren op zijn verzoek om de import en distributie van hulp te coördineren en voegde daaraan toe dat “de agentschappen van de Verenigde Naties advies en technische bijstand moeten verlenen aan de regering. »bron: Venesol