Op 16 februari 2018 opende de schilderes Geladis Pérez Martinez in het Tracé Cultuurstation te Ekeren haar nieuwste expositie “Mijn verhaal tussen penselen”.
Hoewel ze België doorheen de jaren ging beschouwen als haar tweede thuisland, is Cuba voor Pérez nooit ver weg, en dat is ook zichtbaar in haar schilderijen. Typische elementen die steeds terugkeren zijn de Cubaanse vlag, de palmbomen en het kleurrijke ensemble van tropische bloemen. Het opvallendste dat Geladis’ stijl echter typeert is de manier waarop ze haar stempel op kunst drukt. Wanneer ze haar expositie opent met een speech wordt ze plots heel nederig en verlegen. “Bedankt allemaal om hier aanwezig te zijn. Dit betekent zoveel voor me”, speecht ze.
Kunst als groeiproces“Cubanismo-Antwerpen was we aanwezig op dit evenement. Het werd ons meteen duidelijk: deze Cubaanse kunstenares is in eerste instantie niet op zoek naar naam en faam, maar naar een manier om haar gevoelens uit te drukken en haar turbulente verleden een plaats te geven in het heden. Haar zoektocht naar innerlijke rust lijkt nog niet voorbij, en dat is ook zichtbaar in haar werk. De schilderijen hebben niet allemaal dezelfde stijl en zijn niet allen afgewerkt met oog voor detail, maar dat past ook bij het plaatje.
Haar kunst toont – net zoals het leven – dat perfectie niet bestaat. Wanneer ze één van haar nieuwste werken beschrijft, zegt ze: “dit is nog niet af hoor. Er ontbreken nog veel details”. De vraag is of het ooit af zal en kan zijn. Is het leven – en de kunst – als groeiproces geen voortdurend komen en gaan van emoties en veranderingen? Toen ze in 2006 met een Belgische man trouwde, ruilde ze haar leven als anatomie studente in Cuba in voor een onbekend nieuw leven in België. Jammer genoeg nam dit avontuur echter een negatieve wending door een combinatie van huiselijk geweld, diep verdriet omdat ze maar niet zwanger geraakte en een mislukt huwelijk tot gevolg. Toen de storm een aantal jaren later ietwat voorbij was, ging Geladis terug gepassioneerd aan het schilderen.
Haar talent voor tekenen en schilderen was al in Cuba duidelijk. Daar won ze als kind al prijzen met haar tekeningen. Ondertussen volgde Geladis opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen en werd haar werk al wijd en zijd tentoongesteld in Cuba, België, Spanje, Nederland, Portugal, Zwiterland en Duitsland. Gaandeweg nam ze dus toevlucht in penselen om zo haar persoonlijke trauma’s te verwerken en te weerspiegelen. “Net daarom is kunst zo magisch”, vertelt ze ons nog. Cubanismo wenst Geladis nog veel succes toe.
Leven en werk“De werken van de Cubaanse kunstenares Geladis Pérez Martinez vertellen het waargebeurde verhaal van een vrouw die strijdt voor haar idealen, een vrouw die zich nooit uit haar leed laat slaan en met haar wereldwijde exposities de harten van duizenden kunstliefhebbers weet te beroeren. Haar zelfportretten zijn niet noodzakelijk realistisch, maar bieden een uitzonderlijke inkijk in het leven van de kunstenares. Pérez Martinez kent zichzelf dermate goed dat ze een ervaring als geen ander op haar interne schijf kan opslaan en reproduceren. In de loop van de geschiedenis hebben heel wat kunstenaars op die manier hun stempel proberen te drukken op de kunst. Naam en faam was echter nooit de drijfveer van de Cubaanse artieste, die in de eerste plats haar leven en haar gevoelens tot uiting wou brengen. In dat opzicht wordt haar werk meer dan eens vergelen met dat van de bekende Mexicaanse schilderes Frida Kahlo.
In de werken van Geladis Pérez Martinez staat de zoektocht naar innerlijke rust centraal. Haar intern verlangen naar een vreedzaam bestaan staat in schril contrast met de pijnen en angsten die de kunstenares tijdens haar level moest doorstaan. De artieste wordt in haar werk erg persoonlijk. Het schilderen was vaak een pijnlijke bevalling, maar hielp tegelijk om zich van een aantal nare herinneringen te ontdoen. Het oeuvre van Pérez Martinez vertelt een verhaal vol passie en verdriet, maar toont ook hoe de kunstenares wist te ontsnappen aan een pijnlijke realiteit.”De tentoonstelling loopt nog tot 28 februari 2018. Gratis toegang.
Tracé cultuurstation, Veltwijcklaan 222, 2180 Ekeren