Met de nodige arrogantie doet Josse De Pauw een boekje open over Cuba. Twee maanden volstonden blijkbaar om het verdict te vellen.
Josse moet blijkbaar afrekenen met zijn eigen verleden. De tijd toen hij nog in idealen geloofde? Fidel zal het dus ontgelden. Een schoft, die zelfs vóór de economische blokkade van Cuba is, aldus Josse. Toch vreemd dan dat de Cubaanse regering al 16 jaar op rij een resolutie voorlegt aan de VN, tégen die blokkade. Die blokkade heeft Cuba al meer dan vijf keer zijn volledig jaarlijks BNP gekost. Misschien verklaart dat wel enkele problemen die Josse er kon vaststellen, zoals gebrekkig onderhoud van gebouwen of elektriciteitspannes.
Er schort overigens wel meer aan de info die Josse in Cuba opdeed. Om te beginnen wonen in Havana niet zes, maar twee miljoen mensen. Cuba is één van de weinige ontwikkelingslanden waar men, dankzij een goede ontwikkeling van het platteland, de stedengroei binnen de perken heeft kunnen houden.
Geneesmiddelen zouden er onvindbaar of duur zijn? Dan moet je eens naar ‘Sicko’ gaan kijken. Een apotheek op elke hoek, zo stelt Michel Moore verwonderd vast, en de geneesmiddelen aan zeer lage prijzen. Samen met een degelijke gezondheidsdienst zorgt dat voor de lage kindersterfte en hoge gemiddelde levensduur van de Cubanen. Als enig arm Derde Wereldland haalt Cuba op die vlakken ‘westerse cijfers’.
Een andere klassieke dooddoener die Josse zonder meer herhaalt, is het feit dat Cubanen geen contact zouden mogen hebben met buitenlanders. Waarom mogen de bedienden van het hotel dan bijvoorbeeld de zondag hun familie meebrengen naar het zwembad? Dat is toch onverantwoorde blootstelling aan westerse toeristen? Of niet soms? Of waarom kan je – volledig legaal, let wel – op bed and breakfast?
Kleine corruptie aanklagen is natuurlijk nobel, maar misschien moeten we als Belgen een beetje nederiger zijn. Met hoevelen bouwen en verbouwen we hier in het wit? Er zijn effectief dingen die in Cuba niet kunnen en niet mogen. Rijk worden op de rug van een ander bijvoorbeeld. Verder heeft Fidel de multinationals buiten gezet en de superrijken onteigend. Daar is de doorsnee Cubaanse bevolking een stuk beter van geworden.
Terwijl heel Cuba zijn adem inhield voor de aangekondigde schade van de orkaan Dennis, houden Josse en c° orkaanfeestjes. Ons niet gelaten, natuurlijk. Gelukkig was er nog de Cubaanse overheid die voor de zoveelste keer het hele traject van de orkaan ontruimde en miljoenen mensen, hun huisdieren en huisraad in veiligheid bracht.