Gij hebt een kogel, ik het woord. De kogel sterft eens afgeschoten, het woord leeft verder wanneer het herhaald wordt.

Het was erg fris in het Paviljoen Cuba (vlakbij het Parque Copellia) in de morgen van 10/01/17. Toch was de menselijke warmte erg voelbaar doorheen de getuigenissen van Laura en Berta Zúñiga de twee dochters van Berta Cáceres. Twee strijdsters voor vrijheid en gerechtigheid, zoals hun moeder.

Noch de bedreigingen met verkrachting en moord, noch de echte aanvallen tegen moeder en dochters en strijdmakkers, konden de strijd van Berta Cáceres tegenhouden. Leidster van de Lenca, een van de grootste inheemse groepen van Honduras. In 2015 kreeg ze in de VS de Goldmanprijs voor Ecologie voor haar strijd tegen de bouw van een dam die het leefgebied van duizenden Hondurezen bedreigt. Op 2 maart 2016 werd ze op haar bed doodgeschoten.

De opening van het 12de jaarlijkse workshop over Wegen naar Bevrijding (Paradigmas Emancipatorios) was de gelegenheid voor hun toespraken waarin de Hondurese leidster centraal staat samen met de erfenis van Fidel m.b.t. de opbouw van een andere wereld.“Ik breng haar hier tot leven als het kind met het lange haar en met tandpijn dat geheime documenten bij zich droeg voor de bevrijdingsstrijders van El Salvador in de jaren ’70. Ook als de jonge vrouw die niets te eten had, werk zocht in de textielfabrieken maar het niet kreeg omdat ze zwanger was. Ze was een meisje nog toen ze zwanger probeerde te overleven in een sloppenwijk van een grote onbekende stad, maar toch mee de strijd voerde zo goed en kwaad als ze kon”, woorden van Laura. “Hoewel ze er niet meer is, blijft Berta de nieuwe generaties inspireren”, voegde ze eraan toe.“De bouw van de Agua Zarca -dam zou de boeren van hun land verdrijven. Niet alleen de rivier wordt geprivatiseerd maar heel veel grond eromheen (…) De rivier wordt de gemeenschap ontstolen en in privé handen gegeven .”
“ Zij, de moeder, de vrouw, mijn mama, de commandanta Berta wordt langs alle kanten vervolgd maar verzet zich tot de dood, ze nestelt zich in het hart van een volk dat geen grenzen kent. Bert heeft zich vermenigvuldigd en er bestaat geen moordenaar meer die haar nog kan vermoorden. Berta, de vermenigvuldigde, Berta het zaadje, Berta uitgezaaid, Berta de eeuwige, Berta de oneindige, eeuwige mama.”Haar andere dochter zegt dat het feit dat deze workshop aan het werk van haar moeder gewijd is, zeer belangrijk is. Berta nam er verschillende malen zelf aan deel, en noemde het een uitstekende gelegenheid om de solidariteit in Latijns-Amerika tussen de sociale en progressieve bewegingen te versterken.

Ook Gustavo Castro Soto, de enige overlevende van de moordaanslag van 2 maart ’16, kwam aan het woord om de moord op in totaal 120 eco-strijders in Honduras aan te klagen. “Het schijnt de regeringen niet te raken, ze deinzen er niet voor terug hen te criminaliseren en te vermoorden omdat ze in deze conflicten over grond aan de kant van de grote transnationale bedrijven staan. De moord op Berta Cáceres was een aangekondigde dood want er waren al verschillende eerdere aanslagen op haar leven geweest. In Honduras blijven ong. 90% van de misdaden ongestraft”.

De Hondurese regering zal allicht ‘geheimhouding’ afkondigen over het onderzoek naar de moord op Berta en “ ze doen dat opdat onze advocaten en de nationale en internationale publieke opinie geen zicht zouden krijgen op het slecht gevoerde en partijdige onderzoek. Dat toont duidelijk aan dat men de belangen en betrokkenheid van vele hooggeplaatste personen, zowel in justitie als binnen de rijke elite, wil verbergen. Castro Soto gaf ook aan dat de criminalisering en vervolging van de volksbewegingen in stijgende lijn gaat omdat vele regeringen in de regio verrechtsen.

Cubadebatevideo van een deel van Laura’s toespraak (Spaans) onder de foto’s