In vergelijking met 2016 plant Cuba dit jaar voor zijn begroting 3% meer inkomsten en 11% meer uitgaven. Waar komen de inkomsten vandaan, en waaraan besteedt de overheid haar geld?

Ook in Cuba vormt de begroting het belangrijkste fiscale instrument van de overheidsfinanciën. Ze wordt jaarlijks opgesteld en door het parlement goedgekeurd. Het ministerie van Financiën en Prijzen stuurt de centrale begroting. Die staat in voor de sociale uitgaven van de nationale entiteiten, sociale investeringen en infrastructuur en onkosten voor productieve activiteiten. Daarnaast zijn er begrotingen voor de sociale zekerheid, de provincies en de gemeenten.

Globaal is het de bedoeling dat de inkomsten 3% hoger liggen dan in 2016, en ook de uitgaven stijgen met 11%. De inkomsten moeten 52,587 miljard peso bedragen, tegen 63,811 miljard peso voor de uitgaven. Het tekort zal 11,4 miljard peso bedragen.75% van de inkomsten komt uit belastingen, taksen en bijdragen. De overheidsbedrijven zorgen voor 91% van de belastinginkomsten. De privésector is goed voor 22% van het aandeel dat de centrale overheid aan de provincies en gemeenten overdraagt.

Provincies en gemeenten mogen een groter deel van de geïnde belastingen houden zodat ze sneller en beter kunnen investeren. Zo mogen ze voortaan de belastingen op de verkoop van bouwmaterialen houden.

De sociale uitgaven (36,5 miljard peso) worden als volgt verdeeld:De gezondheidszorg, dat zijn 151 ziekenhuizen, 451 poliklinieken, 10 782 consultatieruimtes, 110 tandverzorgingsinstellingen, 147 rusthuizen, 265 dagcentra voor senioren en 30 instellingen voor mensen met een beperking.

Op het gebied van onderwijs gaat het om 9 433 scholen, bijna 1,8 miljoen scholieren en meer dan 1,4 miljoen studenten. De sociale zekerheid betaalt o.a. het pensioen aan 1,7 miljoen Cubanen.

De sociale uitgaven dekken ten slotte ook de subsidies voor de ‘gezinskorf'(la libreta) zodat iedereen gegarandeerd een rantsoen rijst, bonen, suiker, melk en vlees kan krijgen.

Bron: Yudy Castro Morales, Granma 2/2/17