Op zondag 10 december namen meer dan 9 miljoen Venezolanen deel aan gemeenteraadsverkiezingen in 335 steden in het hele land. Dit is 47,42% van het electoraat. De resultaten zijn een nieuwe overwinning voor het Chavisme dat 300 gemeenten won op 335. In 2013 waren het 242 van de 335 De volgende verkiezingen komer er in december 2018: de presidentsverkiezingen. Venezuela zet dus zijn verkiezingskalender voort, die, naarmate ze vordert, twee dingen bevestigt: steun onder de bevolking voor de nieuwe maatregelen van president Maduro en verdeeldheid onder de oppositie over de strategie. De verkiezingen van afgelopen zondag bewijzen dat de poging om de regering van Maduro omver te werpen, een poging die de crisis van april tot juli dit jaar in gang heeft gezet, is mislukt.

Oppositie verdeeld tussen democratische component en opstandelingenVan april tot juli 2017 lanceerde de rechtse en extreemrechtse oppositie in Venezuela een golf van geweld en probeerde de regering van Nicolás Maduro omver te werpen. Geleidelijk aan, gedomineerd door extreemrechts, gaat deze oppositie over naar een strategie van opstand en destabilisatie van het land. Zij weigert elke dialoog met de regering en boycot systematisch de onderhandelingstafels met slechts één doel: president Maduro omverwerpen.

Om uit deze ernstige politieke crisis te komen roept de president van de republiek een grondwetgevende vergadering bijeen. Zij heeft op 30 juli 2017 meer dan 8 miljoen kiezers gemobiliseerd. Het was vooral een kwestie van het activeren van een ruimte voor volksdialoog om de problemen van corruptie en de economische crisis in het land aan te pakken. De tweede verkiezingsronde van 15 oktober heeft bevestigd dat het Venezolaanse volk de gewelddadige strategie van de oppositie verwerpt en Chavisme verkiest te steunen. De partij van president Maduro, de PSUV, wint de regionale verkiezingen met 18 staten tegen 5 voor de oppositie. De oppositie is verdeeld tussen degenen die weigeren het democratische spel te spelen en degenen die willen deelnemen. Het belangrijkste kenmerk van de oppositie die de verkiezingen boycot, is dat zij steunt op buitenlandse inmenging om haar doel te bereiken. Wat ze uiteindelijk belangrijk vinden, is niet zozeer de Venezolaanse kiezer een programma van verzet tegen het Chavisme voor te stellen, maar een beeld van een land in de greep van een verschrikkelijke dictatuur uit te dragen. De EU steunt de antidemocratische oppositie Op 8 november 2017 keurden de 28 EU-ambassadeurs – net toen er sprake was van politieke verzoening – sancties tegen Venezuela goed (1). De EU heeft de oppositie symbolisch gesteund door de Sacharov-prijs uit te reiken en is nu van plan om effectief in te grijpen in de binnenlandse politiek van het Latijns-Amerikaanse land. De rol van de Belgische en internationale vredesbewegingen Als internationale solidariteitsbewegingen beschouwen wij deze sancties als inmenging. Ze verhogen de politieke spanningen in Venezuela en spelen de geweldplegers in de kaart. De rol van de vredes- en internationale solidariteitsbewegingen in België is cruciaal om van onze staten te eisen dat ze het beginsel van niet-inmenging respecteren. Dit beginsel verbiedt elke staat of groep van staten om rechtstreeks of onrechtstreeks tussenbeide te komen in de interne of externe aangelegenheden van een andere staat. Wij roepen de EU en de Belgische regering op het democratische proces en de democratische instellingen van Venezuela te respecteren.

Meer details op intal