“

Zelfs als de betrekkingen tussen het socialistische Cuba en het imperium op een dag zouden verbeteren, zal het imperium de Cubaanse revolutie niet kunnen kapotmaken…”. Fidel CastroFidel voegde er in een toespraak voor de 32e verjaardag van de strijdkrachten en de landing van de Granma in 1988 aan toe: Het imperium verhult niet dat het ons revolutionaire proces wil vernietigen, de verdedigers van hun filosofie hebben er een uitleg voor. Fidel, een van de grootste kenners van de VS, zei toen ook dat er politici in Washington zijn die pleiten voor veranderingen in het beleid t.a.v. Cuba om in het land te kunnen infiltreren en het zo te verzwakken en te vernietigen, indien mogelijk zelfs vreedzaam. Zij vinden zelfs dat hoe meer Cuba met oorlog worden bestookt, hoe actiever en sterker het zal worden in de strijd in Ons Amerika en de wereld. Fidel voorspelde dat zolang het imperium bestaat, het Cubaanse volk het zich nooit zal kunnen permitteren zijn waakzaamheid te verlagen of zijn verdediging te verwaarlozen.

De feiten bevestigen wat de historische leider bijna drie decennia geleden zei. De voormalige Amerikaanse democraat Barack Obama en zijn denktanks probeerden de Cubaanse Revolutie op een “vreedzame” manier te onttronen, met sirenegezangen, maar natuurlijk zonder de criminele blokkade die de Verenigde Staten in de afgelopen 60 jaar op het eiland hadden ingesteld definitief op te heffen.

Vandaag heeft de huidige huurder van het Witte Huis, Donald Trump, onhandig en agressief als zijn anti-Cubaanse “adviseurs”, opnieuw gekozen voor de verkeerde en mislukte weg van confrontatie uit de tijd van de zogenaamde Koude Oorlog, en heeft hij zopas nieuwe maatregelen genomen die de economische, commerciële en financiële oorlog tegen de grote Antillen versterken. Het doel is en blijft hetzelfde: de Cubaanse Revolutie verstikken, want sinds haar triomf op 1 januari 1959 is die een voorbeeld voor de volkeren van het Grote Homeland en de wereld, en een van de grootste obstakels voor de hegemonische belangen van Washington in dit halfrond.

De opeenvolgende presidenten van de Verenigde Staten hebben geprobeerd om het voorbeeld van solidariteit, altruïsme, waardigheid, vrede en verzet van Cuba van de aarde te laten verdwijnen, en natuurlijk is geen van hen daarin geslaagd.

Noch Trump, noch wie achter hem komt, zal het kunnen. Cuba zal haar lange strijd tegen de agressie van Washington voortzetten en tegelijkertijd bereid blijven om een dialoog aan te gaan en vreedzaam samen te leven met haar machtige noordelijke buur, zolang de soevereiniteit, onafhankelijkheid en beginselen worden gerespecteerd. Dat Cuba het nooit zal opgeven, daarop kunnen we vertrouwen, maar niet op een eerlijke en reële verandering in het Amerikaanse beleid ten opzichte van de parel van de Antillen.

Cubadebate