Het ziet er naar uit dat de democratuur van militairen en de 0,1% rijksten moet improviseren na een totaal onverwachte verkiezingsnederlaag. Dodelijke repressie van het straatprotest en het schaamteloos opheffen van de grondwet vormt de ‘oplossing’.

Hoewel zetelend president Hernandez (JOH in de volksmond) alle machten van het land: leger, gerecht, verkiezingstribunaal, media, op zijn hand heeft, bleek vorige zondag namiddag dat hij zijn -op zich al ongrondwettelijke – herverkiezing zou kunnen verliezen. Het moet stevige paniek veroorzaakt hebben bij de arrogante elite. Eerst werden de stembureaus vervroegd gesloten, dan werden publicaties van de resultaten gestaakt, viel zgn. het computernetwerk uit, …. en plots wordt een – statistisch vrijwel onmogelijke – omslag van voorsprong naar achterstand voor de oppositiekandidaat gepubliceerd. Hertellingen worden beloofd, maar slechts voor een klein deel van de door de oppositie geëiste kiesomschrijvingen.

Het volk trok steeds massaler de straat op tegen deze amateuristische manipulatie van de verkiezingen en het absurd lang uitblijven van een eindresultaat. Daarbij werden brandende barricades opgericht die de Panamerikaanse snelweg die Honduras met de buurlanden verbindt blokkeerden en vielen al minstens twee doden. Het uitgaansverbod van 18 tot 6 u wordt door het volk ‘opgeluisterd’ door oorverdovende ketelconcerten en vuurwerk, terwijl er de eerste nacht al meer dan 100 arrestaties waren.

De staatsgreep van de elite in 2009 toont – na zijn gedaanteverandering in ‘democratie’ via twee presidents’verkiezingen’ – opnieuw volop zijn ware gelaat. Wellicht zal de EU – ondanks enkele kritische noten van hun waarnemersmissie – straks de VS opnieuw slaafs volgen in het erkennen van de ‘herverkiezing’ van Hernandez. Het Hondurese volk had en heeft niet veel te verwachten van de grote bezorgdheid voor mensenrechten in Europa.