Het mysterieuze geval van de zogenaamde “akoestische aanvallen” op diplomatiek personeel van de VS in Cuba blijkt een media-manoeuvre te zijn dat tot doel heeft het toerisme te schaden, als onderdeel van de blokkade tegen het eiland.
Een van de grootste troeven van Cuba m.b.t. toerisme is de veiligheidsgarantie die het eiland biedt aan bezoekers uit alle delen van de wereld. Een ander is het hoge niveau van de gezondheidszorg in Cuba, een van de beste ter wereld met gezondheidsindicatoren die vergelijkbaar zijn met die van de meest ontwikkelde landen. Naast de uitzonderlijke natuurpracht, heeft de revolutie van 1959 voor sociale vrede en welzijn gezorgd die de bezoeker vanaf het eerste moment van zijn verblijf in Cuba waardeert.
Meer dan een halve eeuw paranoia, uitgedrukt in een economische, commerciële en financiële blokkade, heeft de enorme verworvenheden van het socialisme niet kunnen teniet doen, ook al werd veel economische en sociale vooruitgang in het land erdoor uitgesteld of beperkt. Baskisch journalist José Manzaneda, coördinator van de Cubainformación-website, een Spaans kanaal dat nieuws, berichten en commentaren over het eiland brengt, klaagt de mediamanipulatie tegen Cuba m.b.t. de vermeende akoestische aanvallen aan. Twee jaar geleden al was er een rapport van Associated Press waarin gewag wordt gemaakt van “ een Amerikaanse reiziger die (…) een plotseling verlies van gevoel voelde in zijn vier extremiteiten, in hetzelfde hotel waar sommige getroffen diplomaten verbleven”. Een andere doelgroep die men wil intimideren zijn de groeiende groep studenten, het soort VS-bezoekers dat het meest gegroeid is in Cuba +118% in de eerste helft van het jaar , vermits conventioneel toerisme nog steeds verboden is door de VS-blokkade. Diario de Cuba, sterk gefinancierd door de regeringen van de Verenigde Staten en Spanje, schreef::”
Er zijn tekenen dat studenten en gepensioneerden (uit de VS) van plan zijn om hun reizen naar het eiland te annuleren (…) aangezien noch Washington noch Havana in staat blijken de aanvallen te voorkomen die zouden kunnen leiden tot een oncontroleerbare crisis”El Nuevo Herald, spreekbuis van extreemrechtse Cubanen in Miami, beweert dat Raúl Castro een diplomatieke crisis zal doen escaleren in een economische, potentieel destabiliserende crisis voor het ‘regime’. Op deze manier werken media samen met het Witte Huis dat op 29 september verklaarde “niet op de hoogte” te zijn van de oorsprong van de veronderstelde akoestische aanvallen, maar officieel aanbeveelt niet naar het eiland te reizen. “Komend van de regering van een land waar elk jaar 30.000 mensen sterven door vuurwapens – meer dan duizend door politiegeweld – en waar 31% van de massamoorden ter wereld wordt geregistreerd, lijkt deze waarschuwing een smakeloze grap”, zegt Manzaneda.
Extreemrechts van Cubaanse afkomst in de Republikeinse partij, bepaalt dus nu het beleid van Donald Trump rond Cuba, in ruil voor haar stem over andere zaken. Het probeert de groei te keren van VS-reizigers naar het eiland en zo de inkomsten die dat de Cubaanse economie oplevert, te schaden. In lijn met deze campagne heeft de conservatieve lobbygroep ‘Washington Examiner’ het Huis van Afgevaardigden gevraagd om van Cuba te eisen “de veiligheid op zijn tien internationale luchthavens te evalueren”, een ontoelaatbare inmenging die ook tot doel heeft het aantal bezoekers uit de VS te verminderen, i.c. het annuleren van de reguliere vluchten die door Obama zijn toegestaan.
RESPECT, de grootste vereniging van Amerikaanse reisorganisatoren in Cuba, heeft de “veiligheidswaarschuwing” van het staatsdepartement als onnodig en contraproductief verworpen en gezegd dat Cuba een “veilige bestemming” is.
De Spaanse krant El País volgde met een interview met Thomas Shannon, VS- staatssecretaris. Die stelt Cuba verantwoordelijk voor alles wat er was gebeurd, zonder te verduidelijken waar hij het over had, en zonder feiten bij te dragen aan dit fantastische verhaal. Republikeinse senator Marco Rubio, Donald Trump’s huidige protegé, lijkt volgens analisten degene te zijn die achter de schandalige campagne over “akoestische aanvallen” in Cuba zit.
Alles wijst erop dat de tactiek die rechts nu kiest, meer bedoeld is om angst te wekken dan om bijkomende wetgeving tegen Cuba uit te vaardigen. Voor het eerste kunnen ze rekenen op de – bewuste of onbewuste – medewerking van machtige internationale media, met het tweede riskeren ze de verdeeldheid in de Republikeinse gelederen van het Congres te vergroten.
Laat het dus duidelijk zijn dat al dit achterbaks gespin over akoestische aanvallen niets anders is dan een zoveelste element van de blokkade tegen Cuba, die afgelopen 1 november bijna unaniem is veroordeeld door de wereldgemeenschap in de VN voor het 26e achtereenvolgende jaar.
Counterpunch