In juli gingen 9 Belgische jongeren op solidariteitsreis naar Cuba. Ze deden er aan vrijwilligerswerk en brachten diverse bezoeken aan verschillende projecten in de gezondheidszorg, landbouw en milieubescherming. Hier volgt een verslag van hun reis. (onderaan vind je ook een leuke fotoreportage)Cuba leren kennen en door de eerste laag van vooroordelen breken waar je in onze media mee om de oren geslagen wordt. Verder kijken dan de jineteros (Cubanen die snel geld willen verdienen bij toeristen), de sigaren en de witte stranden. Dat was het doel van ons bezoek aan Cuba.

We vertrokken met 9 Belgische jongeren naar de Europese brigade José Marti die doorging in het campamento Julio Mella, in de buurt van Havana.

De eerste avond maakten we direct kennis met de deelnemers uit de andere Europese landen. Tien Europese landen waren vertegenwoordigd: Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Italië, Portugal, Spanje, Turkije, Het Verenigd Koninkrijk en Zwitserland. Voor veel van de jonge deelnemers was het hun eerste reis naar Cuba. Ook voor zeven van de negen Belgen was het de eerste kennismaking.

De eerste dag kreeg ik de eer om de brigade namens de Europese brigade te openen. In een korte speech drukte ik ons respect voor de Cubaanse revolutionairen en het Cubaanse volk uit. In de namiddag stond de eerste conferentie gepland. Deze stond volledig in het teken van het leven en werk van José Martí ( Een nobele onbekende in onze geschiedenislessen, maar alom tegenwoordig op het eiland). Martí wordt in Cuba beschouwd als de eerste onafhankelijkheidsstrijder die zich actief verzette tegen de Spaanse overheersing en die waarschuwde voor een nieuwe overheersing van de Amerikanen die het in 1895 overnamen van de Spanjaarden.

José Martí is ook niet weg te denken uit het straatbeeld van Cuba. Elk dorp en elke wijk heeft minstens één Martí beeld staan. Met de Belgische brigade maakten we er zelfs een spel van om deze om ter eerst te spotten. ’s Avonds konden we kennismaken met de moijto’s en de rijke Cubaanse muzikale traditie. Voor de gelegenheid kwam een groepje uit de buurt een aantal Cubaanse klassiekers spelen. De eerste (voorzichtige) salsapasjes werden gezet.

De volgende dag werden we gewekt: eerst door hanengekraai en daarna volgde Cubaanse muziek alsook een speech van Fidel over het belang van vrijwilligerswerk.

Eerste dag op het veld. Onkruid van tussen het maïs halen en pepers plukken voor bij het eten. We maakten er kennis met de sympathieke boer Nini, die ons vooral op het hart drukte om het “despacito” te doen en om vooral “feliz” te zijn. Tegen 11u zat onze eerste dag vrijwilligerswerk op het Cubaanse veld er al op. Tijd voor een stevig middagmaal van rijst, bonen en kip en natuurlijk vers fruit.

Na het middageten stond onze eerste uitstap naar Havana op het programma. Hier bezochten we het – u raadt het al – José Martí museum, en kregen we enkele uren vrije tijd in de stad.

De meeste dagen verliepen volgens dat ritme: in de voormiddag werken in het veld, en in de namiddag konden we interessante conferenties volgen over verschillende aspecten van de Cubaanse maatschappij. De organisatoren van de brigade deden hierbij echt hun best om veel interessante sprekers naar het campamento te laten komen.

Zo konden we bijvoorbeeld kennis maken met een aantal Cubaanse dokters die zich hadden ingezet voor medische missies in het buitenland. De dokters waren actief in bijvoorbeeld Venezuela, maar ook tijdens de Ebola-uitbraak in West-Afrika (Liberia, Sierra Leone, …) waren de Cubaanse dokters in een grote delegatie hulp gaan bieden.

Op een andere dag werden verschillende Olympische kampioenen (waaronder wereldkampioen boksen Felix Zafón) uitgenodigd, in een conferentie over de rol van sport in Cuba.

Vrijdag stond er solidariteitsdag met Cuba tegen de blokkade gepland. We kregen uitleg over de gevolgen van de economische blokkade op het dagelijks leven voor de Cubanen. Ook de financiële blokkade kwam aan bod: dit vertaalt zich bijvoorbeeld op de weigering van stortingen naar Cuba door verschillende Europese banken ’s Avonds was het tijd voor een Europese avond: elke delegatie had een voorstelling (bv. zang) en een typisch gerecht van hun land voorbereid Met onze groep besloten we om een ludieke quiz over België te organiseren.

In het weekend konden we kennismaken met de Cubaanse stranden – een welgekomen afwisseling. We waren niet de enigen die afkoeling zochten in de Caribische wateren: op het strand waren veel Cubanen aanwezig met hun frigoboxen en muziek. Dit zorgde voor een heel gezellige en vrolijke sfeer.

Maandag gingen we terug naar Havana om sociale projecten te bezoeken. We bezochten een centrum dat zich inzette voor de gezondheid van de mensen in Havana en een aantal programma’s had om met alcoholverslaafden te werken….

Dinsdag gingen we terug aan de slag. Deze keer mochten we limoenen gaan plukken. Een karwij dat niet zonder risico op brandende schrammetjes was. Goed beschermd met lange mouwen en een lange broek trokken we de bomen in op zoek naar dit cruciale ingrediënt voor de moijto.

De laatste dagen van de brigade gingen we op uitstap naar de provincie Sanctí Spiritus, waar we onder meer een bezoek brachten aan de UNESCO werelderfgoed stad Trinidad en ook diverse sociale projecten bezochten in de provincie. Een ontmoeting die ons zal bijblijven was het bezoek aan de CDR van Camaguay. Na afloop van de brigade bleven we met de Belgische groep nog wat langer in Cuba, meer bepaald in het bruisende Havana. We verbleven er in Casas Particulares (kamers die verhuurd worden door locals), wat een ideale manier is om de Cubaanse hoofdstad en haar rijke cultuur te leren kennen.

Cuba is een eiland met prachtige natuur, mooie koloniale gebouwen en oude oldtimers, maar de echte rijkdom van het eiland zijn de mensen!

Heb je interesse om volgend jaar dit bijzondere eiland te ontdekken? Stuur dan een mailtje naar Kasper@cubanismo.netTot op Che Presente!